ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น

 ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น

 

 

                    อย่าเพิ่งสรุปว่าใครเป็นคนดีหรือเป็นคนเลวอย่างแท้จริง จนกว่าลมหายใจสุดท้ายของผู้นั้นได้มาถึงแล้ว


                     คนดีที่สังคมหรือใครๆพากันยกย่อง ในวันหนึ่งอาจพลิกผันกลายเป็นคนเลวอย่างคิดไม่ถึงก็ได้ บางคนที่เคยเป็นคนเลวในสายตาของผู้คนมามากมาย อาจกลายเป็นวีรบุรุษหรือเป็นผู้สร้างตำนานที่ได้สร้างประโยชน์แก่มหาชนหมู่ใหญ่ที่ใครๆไม่อาจเทียบเทียม


                     จงอย่าเพิ่งตัดสินใคร ตราบใดที่เขาคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ แท้จริงแล้วชีวิตของมนุษย์คือการดำรงอยู่ในแต่ละขณะโดยไร้ดีและชั่ว ไร้การกำหนดหมาย


                     เป็นคนดีในวันนี้ อาจกลายเป็นคนชั่ว เป็นคนชั่ว อาจกลับตัวเป็นคนดี ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหนตามคำโบราณว่า นี้แหละคือชีวิตของคนที่ยังไม่หลุดพ้น จนกว่าจะถึงวันตาย สิ่งอันมีค่าทรงความหมายก็คือการได้ทำประโยชน์เกื้อกูล แล้วหัวใจดวงนี้ได้มีความสุขไปในแต่ละวัน


                     หากเรามีจิตปรารถนาดีอย่างแท้จริงต่อใครสักคนหนึ่ง จงยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นโดยไม่มุ่งหมายจะไปเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเขา การยอมรับอย่างเต็มที่และความเมตตาอย่างไร้เงื่อนไขจะเป็นพลังอันบริสุทธิ์ที่เขาจะเกิดการตระหนักรู้ในตัวเองในโอกาสหนึ่ง แล้วเขาจะนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่ตัวของเขาเองโดยที่ตัวเราไม่ต้องทำอะไร นั่นคือการช่วยเหลือคนอื่นที่ยิ่งใหญ่ที่ตัวเขาแทบไม่รู้สึกตัว นี้คือการช่วยเหลือผู้อื่นอย่างไร้อัตตาอันเป็นวิสัยอริยบุคคล


                     จงยอมรับในตัวสามีของเราอย่างที่เขาเป็นอยู่นั้นอย่างไร้เงื่อนไขเถิด นั่นคือความรักอันประเสริฐที่เหนือกว่าทรัพย์สินเงินทองหรือสิ่งใด ที่เขาจะเกิดความซาบซึ้งอยู่ข้างในหัวใจจนเกินกว่าจะแสดงออกมาเป็นคำพูดได้ แม้ไม่อยากให้เขาเป็นคนดี เขาก็จะเริ่มเปลี่ยนนิสัยบางอย่างและมีคุณความดียิ่งขึ้นเพราะอานุภาพแห่งความซาบซึ้งอยู่ภายใน การไม่มีเจตนาจะเปลี่ยนแปลงใคร เขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งยิ่งใหญ่ อันเกิดจากรักแท้ในหัวใจของเขาเอง


                     จงยอมรับในนิสัยบางอย่างของภรรยา และมองเห็นความน่ารักในตัวของเธอไว้เถิด เธอจะเกิดความซาบซึ้งและเคารพรักอย่างไม่เคยเกิด เพราะความเมตตาและความเข้าใจที่เรามีให้เธออย่างไม่มีเงื่อนไข หญิงอื่นหมื่นแสนจะสวยงามเลอเลิศ ก็ไม่อาจเทียบเทียมสตรีคู่ทุกข์คู่ยากที่เคยก่อร่างสร้างตัวกันมาด้วยเสื่อผืนหมอนสองใบ เธอคือเทพีแห่งความงามผู้ยิ่งใหญ่ ที่แม้บางวันจะลืมแต่งหน้าทาเครื่องสำอาง แต่เธอก็งามเหนือกว่าหญิงใดทั่วพื้นปฐพี


                     การยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น คือการปฏิบัติธรรมในชีวิตจริง ที่จะนำความสุขมาให้โดยไม่ต้องนั่งสมาธิ เมื่อใดที่ชีวิตภายในบ้านอยู่กันด้วยธรรมะ มีความเข้าใจ มีเมตตาต่อกัน จงรู้ว่าเราได้ปฏิบัติธรรมในฐานะฆราวาสผู้ครองเรือนได้ถูกต้องแล้ว


                     จงหัดสร้างวัดในบ้านของเราให้เกิดความร่มเย็นไปก่อน เมื่อมีโอกาสและมีเจตนาที่เป็นบุญกุศล อยากบริจาคทรัพย์เพื่อสร้างบุญและค้ำจุนพระศาสนา เราก็ไปวัดในภายนอกด้วยความไม่ประมาทในชีวิต เพื่อป้องกันการหมกมุ่นมัวเมาในชีวิตครอบครัวจนเกินไป จนลืมบุญกุศลและลืมพระศาสนา นี้คือหลักการของบัณฑิตวิสัยของผู้เป็นฆราวาส ที่ทำหน้าที่ของความเป็นอุบาสกอุบาสิกาอย่างสมบูรณ์ในการช่วยค้ำจุนพระศาสนามาแต่โบราณกาล


                     เมื่อยี่สิบสามสิบปีที่ผ่านมา การปฏิบัติธรรมตามรูปแบบที่เรารู้จักกันดี ย่อมเป็นสิ่งที่มีคุณค่าและเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่แก่ผู้ปฏิบัติได้ แต่มาถึงตอนนี้อยากแนะนำให้ทุกท่านที่มีสามีภรรยาจงมาตระหนักถึง"จิตเดิมแท้"แล้วหันมาให้ความสำคัญกับครอบครัวมากขึ้น เพราะเป็นช่วงที่สังคมและสถาบันครอบครัวกำลังอ่อนแอ เป็นช่วงไม่ปกติที่นักปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่จะนั่งสมาธิไม่ค่อยได้หรือสงบยาก เพราะมี "ปลิโพธ" และ"นิวรณ์"รบกวนมากเป็นพิเศษ


                     สำหรับผู้ที่ไม่มีปลิโพธเรื่องครอบครัวหรือผู้ที่มีบารมีแก่กล้าแล้ว ก็เป็นโอกาสอันดีเยี่ยมที่จะใช้วิกฤติในช่วงนี้เป็นโอกาสในการบำเพ็ญภาวนาให้แก่กล้า เป็นช่วงที่ผู้เกิดมาสร้างบารมีจะได้มีโอกาสบำเพ็ญเนกขัมมะ บำเพ็ญเมตตาบารมี เป็นโอกาสของอีกหลายท่านจะบรรลุธรรมเป็นพระอริยบุคคลในช่วงนี้ ทั้งเป็นโอกาสอันสำคัญยิ่งของผู้สร้างบารมีเพื่อพุทธภูมิ


                     ในช่วงสองสามปีต่อไปนี้ ผู้คนจะไม่มีกำลังใจสร้างกุศลหรือทำบุญสักเท่าไหร่ วัดวาอารามที่เคยคึกคักแข่งขันกันหากฐินผ้าป่าตลอดมายี่สิบปี ต่อไปนี้วัดวาจะร่วงโรยเงียบเหงา พระเณรตามวัดจะมีความเป็นอยู่ลำบากมากขึ้น นี้คือสิ่งย่อมเป็นไปตามคำพูดของพระในป่า


                     ถึงตอนนี้หลายคนคงเข้าใจขึ้นมาแล้วว่า เหตุใดเกพลิตาโพธิวิหารจึงประกาศงดการบอกบุญเรี่ยไร งดรับผ้าป่ากฐิน ตั้งแต่กลางปี ๒๕๕๖ เป็นต้นมา เหตุใดพระผู้เฒ่าผมหงอกขาวเข้าสู่วัยชราจึงงดออกบิณฑบาตให้คนเขาว่า หลังจากเดินย่ำกองขี้วัวขี้ควายบนถนนลูกรังในหมู่บ้านยามเช้า เพื่อไปรับอาหารบิณฑบาตอย่างสบายใจรูปเดียวมาเป็นเวลาเกือบยี่สิบปี


                     เหตุที่งดรับกฐินผ้าป่า ก็เพราะว่าต่อไปคนจะไม่ค่อยมีเงินทอดกฐินผ้าป่ากันอีกแล้ว เหตุที่งดบิณฑบาต ก็เพื่อปรับตัวและเตรียมใจที่ต่อไปผู้คนจะไม่ค่อยใส่บาตรด้วยความเลื่อมใสศรัทธาเหมือนสังคมไทยที่เคารพพระอย่างอบอุ่นแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว งดรับแขกก็เพื่อจะได้เอาพลังมาถ่ายทอดธรรมะออกมาเป็นตัวอักษร เพื่อสื่อสารในวงกว้างให้เกิดประโยชน์กับคนทั่วไป ไม่เฉพาะคนหนึ่งคนใดหรือคณะหนึ่งคณะใด ที่ไม่สร้างวัดแบบที่มักนิยมกันโดยทั่วไปเมื่อยี่สิบปีก่อน ก็เพราะว่าคนที่จะบวชและพระที่อยู่ตามวัดวาอารามนับวันจะลดน้อยลงไปทุกที


                      ผู้ที่จะมาเกพลิตาพึงทราบสิ่งเหล่านี้ไว้เป็นพื้นฐาน จะได้ไม่เผลอเสียพลังงานไปกับการวิพากษ์วิจารณ์หรือเอาแต่งุนงงสงสัย จะได้ไม่มัวเสียเวลาในการเปรียบเทียบกับที่โน่นที่นี่จนเสียการ จนลืมไปว่าแล้วอันตัวเรานี้มาเกพลิตาทำไม สิ่งสำคัญที่ขอฝากไว้ก็คือให้หมั่นพยายามดูใจ และอย่าปฏิเสธหรือผลักต้านความสุขหรือความทุกข์ที่ผ่านเข้ามา


                      ยอมรับในทุกสิ่งและทุกเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวันได้อย่างมีสติรู้ตัว โดยไม่ต้องพยายามที่จะเป็นคนดีหรือเป็นนักปฏิบัติ นั่นแหละคือการปฏิบัติธรรมแล้วอยู่ในตัว

 

 

                                                                                 คุรุอตีศะ
                                                                           ๒๓ มีนาคม ๒๕๕๘