แสงเทียนกลางความมืด
- รายละเอียด
- หมวด: LanDharma
แสงเทียนกลางความมืด
ณ ที่แห่งนี้ท่ามกลางความมืดมิด เทียนเล่มน้อยที่มีใครจุดทิ้งไว้ ยังคงพากเพียรทำหน้าที่ของตนเปล่งแสงสว่างอยู่ตามลำพังอย่างซื่อสัตย์และเด็ดเดี่ยว
เทียนเล่มน้อยที่ไม่หวั่นต่อสายลม พยายามส่องแสงท่ามกลางความมืดอยู่เล่มเดียว แม้ไม่มีใครมาเห็นหรือแลเหลียว ก็ยังคงยืนเด่นอย่างโดดเดี่ยวเพื่อขับไล่ความมืดอย่างสุดกำลัง
จงเด็ดเดี่ยวในการทำความดีดุจแท่งเทียนที่สองสว่างอยู่ท่ามกลางความมืดมิด จงมีจิตอันมั่นคงช่วยกันดำรงคุณธรรมความดีและพระศาสนา จงรักษาความดีของตนไว้ดุจเกลือแม้บางคราวใบหน้ายังต้องนองน้ำตา จงพยายามฟันฝ่าอุปสรรคขวากหนาม แม้ผู้คนรอบข้างจะสิ้นความพยายามกันหมดแล้ว
เทียนเล่มน้อยที่เขาจุดทิ้งไว้ แล้วเขาก็จากไปไม่ได้กลับมามองอีก แต่ไส้เทียนก็ยังยอมเผาไหม้และเนื้อเทียนก็ยังยอมละลายเพื่อช่วยกันเปล่งแสงสว่างไสว ใครจะมองเห็นคุณค่าของเราหรือไม่ก็ไม่เป็นไร เรายังคงพากเพียรทำสิ่งที่ดีและมอบน้ำใจเรื่อยไป ดุจเทียนเล่มน้อยที่เผาไหม้และหลอมละลายส่องแสงสว่างแม้ไม่มีใครสนใจกลับไปมอง
ไม่ขอรอให้ใครมาร่วมบำเพ็ญอย่างมากมายเสียก่อน จึงจะทำความดีและสร้างสรรค์ ไม่รอวันที่จะมีเพื่อนร่วมทางจึงจะก้าวเดินไปข้างหน้า เพียงวันนี้มีสองมือและแรงใจก็จะเดินไปไม่มีการรอคอยวันเวลา แม้ไม่มีใครร่วมฟันฝ่า ก็จะขอฟันฝ่าตามลำพังและก้าวเดิน
หากไม่ได้เป็นไฟพวงอันสวยงามตามสถานที่ราชการหรือห้างสรรพสินค้า ก็จะขอเป็นเทียนเล่มน้อยในศาลาไล่ความมืดออกไป แม้ไม่มีใครสักคนมามองเห็น หากไม่ได้เป็นคนดีทำคุณประโยชน์เป็นที่ยอมรับของคนทั่วไปในสังคม ถูกใส่ร้ายให้กลายเป็นโจร ก็ขอเป็นโจรที่ดีแบบจอมโจรมเหศวรที่ซื่อตรงในอุดมการณ์ของตนไม่ก้มหัวต่ออธรรม
หากไม่ได้เป็นคนดีในวงสังคมเช่นผู้ดี คนชั้นสูง หรือเศรษฐีคนรวยทั้งหลาย ก็ขอเป็นคนดีโดยเอาแรงกายของเรานี้ทำงานเพื่อหาเงินแม้ต้องอาบเหงื่อ เงินที่ได้แต่ละวันก็จะขอเอาไปเลี้ยงครอบครัวเพื่อจุนเจือ ส่วนที่เหลืออีกสิบบาทจะเก็บไว้ทำบุญบริจาคเพื่อความสบายใจ
หากมีแต่คนทันสมัยเขาเล่นเฟซบุ๊คเล่นไลน์กันสนุกสนานแทนการไปวัด เราก็ขอเป็นคนล้าสมัยคอยฝึกหัดถูศาลาเพื่อให้คนแก่ที่เล่นไลน์ไม่เป็นแต่ต้องการมาวัดจะได้นั่ง เขามีคอมพิวเตอร์พร้อมโน้ตบุ๊คไอโฟนแพดรุ่นล่าสุดที่ทันสมัยและทรงพลัง เราขอมีวิทยุเครื่องเล็กๆไว้ฟังพอเป็นเพื่อนแก้เหงาก็ไม่เห็นจะต้องอายใคร
หากมีแต่คนทอดอาลัยว่าโลกนี้ไม่มีคนดีเหลืออีกแล้ว เราก็ยังทำบุญสร้างกุศลต่อไปอย่างแน่แน่วแม้ไม่เหลือความดีในโลกอย่างคนเขาว่า ไม่ได้เป็นไฟนีออนกลางถนน ก็จะขอเป็นเทียนเล่มน้อยที่อดทนส่องแสงอันรำไรกลางศาลา ไม่ได้เป็นชาวสวรรค์บนชั้นฟ้า ขอเป็นช้างเผือกในกลางป่าเพื่อเป็นศรีพาราและสิริมงคลของบ้านเมือง
จะขอเป็นแสงเทียนที่ส่องแสงอยู่ท่ามกลางความมืดมิด ขอให้ชีวิตแต่ละวันดำรงอยู่เพื่อเกื้อกูลและคลายทุกข์แก่คนทั้งหลาย ขอให้คนผู้ท้อแท้จงลุกขึ้นและเกิดกำลังใจ ขอให้คนที่พลาดหวังจงกล้าหาญในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ ขอให้คนผู้ที่หวาดหวั่นและลังเลจงก้าวไป เทียนเล่มน้อยยังคงยืนหยัดและให้กำลังใจ แม้ตัวมันเองในยามนี้ไม่มีใครอยู่ด้วยสักคน
ขอให้เราจงเด็ดเดี่ยวและยืนหยัดในอุดมการณ์ดุจเทียนเล่มน้อยเถิด จงรักษาความประเสริฐและความเป็นตัวของตัวเองไว้เสมอแม้ยืนอยู่ท่ามกลางความมืดมิด
ชีวิตของคนเราไม่มีความยั่งยืนอะไร ชีวิตนี้ช่างน้อยนัก ดุจน้ำค้างยามเช้าบนยอดหญ้า พอดวงอาทิตย์ส่องแสงอุทัยขึ้นมา น้ำค้างนั้นก็พลันเหือดหายไป ชีวิตของมนุษย์ทุกคนก็แสนเล็กน้อยและไม่คงทนเช่นนั้น
จงพากเพียรทำความดีต่อไปดุจเทียนน้อยเล่มนั้น ที่ไม่เคยไหวหวั่น แม้มันจะต้องส่องแสงตามลำพังและไม่มีใครมามองเห็น มันทำหน้าที่ของมันอย่างซื่อตรงจนวินาทีสุดท้ายอย่างใจเย็น มันจึงทรงความโดดเด่นและทรงความศักดิ์สิทธิ์อย่างที่สุดเหนือทุกสิ่งในศาลา
บางครั้งการทำความดี การสร้างบารมี หรือการปฏิบัติธรรม ต้องมีความเด็ดเดี่ยวและเป็นตัวของตัวเอง ต้องกล้าที่จะยืนหยัดอยู่คนเดียวตามลำพัง นั่นคือความสง่างามยิ่งนัก
ดุจเทียนเล่มน้อยที่ซื่อตรงต่อหน้าที่ของตนอย่างทระนง ที่แม้จะโดดเดี่ยวและมืดมิดสักเพียงใด เทียนก็ยังลุกไหม้และมอบแสงสว่างให้แก่ทุกสิ่งที่อยู่รอบข้างจนนาทีสุดท้ายเสมอ
คุรุอตีศะ
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
