ใบที่ร่วงหล่นไป

รายละเอียด

หมวด: LanDharma

ใบที่ร่วงหล่นไป

                ใบไม้ที่เคยสะพรั่งอยู่เต็มต้น   เมื่อถึงเวลาหนึ่งใบไม้บางส่วนก็ร่วงหล่นไป  มีเพียงส่วนน้อยที่ยังเหลือไว้  แต่ถึงอย่างไรก็ต้องเหลืองกรอบกลายเป็นสีน้ำตาล  แล้วร่วงหล่นไปในวันหนึ่ง

                หลายเรื่องราวและหลายเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต  เราไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธหรือผลักต้านสิ่งใดได้   บางเรื่องที่น่ายินดียิ่งนักแล้วพยายามยื้อยุดฉุดเอาไว้  แต่ในที่สุดสิ่งเหล่านั้นก็ผ่านเลยไป  คล้ายกับใบไม้ที่ต้องมีวันร่วงหล่นสู่ผืนดิน

               นั่นเป็นส่วนหนึ่งแห่งความน่ายินดีที่น่าคิด  หากชีวิตเก็บทุกสิ่งทุกอย่างไว้  เราอาจไม่สามารถมีพื้นที่สำหรับให้หายใจ  ชีวิตคงไม่สามารถอิสระและเป็นตัวของตัวเองได้เช่นวันนี้

               หากใบไม้ทั่วทั้งต้นไม่มีการร่วงหล่น  ไฉนเลยใบไม้ใบอื่นบนต้นจะผลิบานขึ้นมาได้  หากชีวิตไม่เคยพานพบความผิดหวังและเสียใจ  ไฉนเล่าหัวใจจะแข็งแกร่งดั่งเหล็กเพชรในวันนี้

               จงยอมสูญเสียบางสิ่งที่ควรจะเสีย  จงปล่อยวางในบางสิ่งเพื่อให้ได้ชีวิตใหม่  ดุจต้นไม้กิ่งไม้เมื่อถึงคราวก็ยินยอมสลัดใบ  เพื่อให้ใบไม้รุ่นใหม่ได้งอกเงยและผลิบาน

               อย่าเสียใจเกินไปนักในบางสิ่งที่ถึงคราวต้องสูญเสีย  แม้อ่อนล้าหมดเรี่ยวแรงและอ่อนเพลียก็จงปล่อยสิ่งนั้นไปเถิดอย่ายึดไว้  อย่าเพิ่งสรุปบทละครชีวิตของฉากนี้ว่าจะเป็นความเสียใจตลอดไป  อาจเป็นเพียงใบไม้แห้งกรอบที่ร่วงไปเพื่อใบใหม่จะได้เขียวขจี

               เรื่องของชีวิตยังไม่อาจสรุปได้  ตราบใดที่ลมหายใจยังมีอยู่และหัวใจดวงนี้ไม่สิ้นหวัง      แม้ท้อแท้สักเพียงใดก็จงแข็งใจลุกขึ้นสู้อย่างผู้ทระนงทรงพลัง  ขอให้ใจดวงนี้จงเต็มเปี่ยมด้วยความหวังแม้กำลังเดินอยู่กลางทะเลทราย

             เหตุการณ์และเรื่องราวทุกเรื่องนั้นมีตอนจบ  แต่สำหรับชีวิตแล้ว ทุกๆตอนจบคือการเริ่มต้นใหม่

               ดุจใบไม้ที่อยู่บนต้นต้องมีการร่วงหล่นเสมอไป  เพื่อใบไม้รุ่นใหม่ได้เกิดขึ้นเขียวขจีและดำรงอยู่เป็นวัฏจักรเช่นนี้ตลอดกาล

                                                                             คุรุอตีศะ

                                                                    ๒  พฤศจิกายน  ๒๕๕๗