ชีวิตที่ยืดหยุ่น

ชีวิตที่ยืดหยุ่น

 


               การก่อสร้างถนนหนทางและอาคารทั่วไป ย่อมมีแบบแปลนและสูตรสำเร็จมาตรฐานตายตัวตามที่คำนวณไว้  คอมพิวเตอร์ก็มีโปรแกรมที่คิดค้นได้สำเร็จแล้วเพียงแต่ทำตามขั้นตอนก็ใช้งานได้  แต่ชีวิตมิได้มีกฎเกณฑ์ตายตัวแบบงานก่อสร้างหรือคอมพิวเตอร์เช่นนั้นเสมอไป


                ชีวิตคือความยืดหยุ่น ชีวิตย่อมคือการเลื่อนไหลไปดุจสายน้ำ การแข็งทื่อไร้ชีวิตจิตใจเป็นเรื่องของวัตถุ  เป็นสิ่งที่ปรากฏให้เห็นทางกายภาพ มองเห็นด้วยสายตาและสัมผัสแตะต้องได้


               ความมีชีวิตชีวา ความรู้ตื่นเบิกบาน เป็นเรื่องของจิตใจหรือเป็นเรื่องของหัวใจ  ชีวิตต้องการความยืดหยุ่นและการเลื่อนไหลไป บางครั้งก็ไม่ขึ้นกับกฎเกณฑ์ใดๆที่มนุษย์พยายามสร้างสูตรสำเร็จขึ้นมา


                ชีวิตที่มีความยืดหยุ่น คือการกล้ายอมรับความเป็นจริงของสรรพสิ่ง  ไม่ใช่การอยู่กับกฎเกณฑ์อันแน่นิ่งและแน่นอน ซึ่งไม่มีการเคลื่อนไหวแบบน้ำในสระอันคับแคบ แต่ชีวิตคือการปล่อยให้ทุกปรากฏการณ์เกิดขึ้นและดับไปตามความเป็นจริง  คือการเลื่อนไหลแบบน้ำในแม่น้ำที่ไหลเอื่อยเรื่อยไปอยู่เสมออย่างมีชีวิตชีวา


                อย่าปล่อยให้ชีวิตตายด้านเพราะต้องการจะเอาแต่ความสมหวังและความสุข จงยืดหยุ่นและยอมรับเอาความผิดหวังและความทุกข์ที่มาเยือนสลับกันในแต่ละวันบ้าง  หากเอาแต่ล็อกสเป๊กชีวิตว่าจะต้องมีแต่ความสุขและความสมหวังเพียงอย่างเดียว  ชีวิตจะเต็มไปด้วยความแข็งทื่อ ตายด้าน  และเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดวิตกกังวลอย่างแน่นอน


               ให้ชีวิตนี้ดำเนินไปอย่างยืดหยุ่นและเลื่อนไหลอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ  บางครั้งสำเร็จสมดั่งใจ  บางครั้งพลั้งพลาดก็จงยอมให้มันเกิดขึ้นตามวิถี  บางครั้งชีวิตอาจยากไร้อดมื้อกินมื้อ กาลต่อมาอาจร่ำรวยเต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์และความมั่งมี บางทีก็ทำดี  บางทีก็ทำพลาด  จงให้โอกาสแก่ชีวิตและเปิดกว้างออกไป


               หัวใจที่ยืดหยุ่นคือหัวใจที่เมื่อมีความสุขก็มีความสุขในขณะนั้นอย่างเต็มที่ แต่ก็พร้อมจะเผชิญกับความทุกข์หากไม่มีทางแก้ไขหรือหลีกเลี่ยงเป็นอย่างอื่น


              เมื่อชีวิตมีความสุข ก็อยู่กับความสุขในขณะนั้นอย่างเป็นปัจจุบัน  ยามเมื่อชีวิตพลิกผันเปลี่ยนเป็นทุกข์ ก็มีสติระลึกรู้อาการของความทุกข์ในขณะนั้น โดยไม่ปฏิเสธหรือพยายามหาทางผลักไสออกไป


              ปล่อยให้ทุกสิ่งเคลื่อนไหวอย่างเป็นไปเองตามธรรมชาติ  แต่ละชั่วขณะจะเป็นตัวกำหนดเองว่าสิ่งใดต่อไปนี้สมควรจะเกิดขึ้น  ชั่วขณะนี้จะไม่ไปตัดสินใจให้กับชั่วขณะต่อไป  จิตขณะนั้นจึงกลายเป็นความว่าง ไร้แผนการ ไร้รูปแบบ ไร้ความคาดหวัง จิตดวงนี้จึงอยู่ในสภาวะไร้ขอบเขต ไร้การมาและการไป  ไม่มีหมายมั่นในสิ่งใด  เป็นอิสระโดยแท้


               บอกกับตัวเองตามลำพังเงียบๆว่า “แค่วันนี้ก็พอแล้ว  ไม่ต้องวางแผนการไว้สำหรับวันพรุ่งนี้”  แล้วหลับตาเอนหลังลงไปพร้อมกับพักผ่อนเสียให้เต็มที่  โดยไร้ความกังวลใดๆ


              เมื่อวันนี้จบสิ้นลง  จงมั่นใจเถิดว่า ความสดใหม่ไร้มายาของวันพรุ่งนี้จะมาเยือนเราเป็นแน่  โดยไม่ต้องมีผู้ใดไปจัดการแต่อย่างใด  จะเป็นวันใหม่ที่เผยตัวออกมาอย่างงามสง่าและทรงคุณค่าดุจบุปผชาติที่แย้มบาน


              จงขอบคุณต่อการมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ให้มากที่สุด  จงระลึกอยู่เสมอว่า  ไม่ว่าชีวิตจะหยิบยื่นสิ่งใดให้แก่เรา  สิ่งนั้นย่อมคือของขวัญสำหรับเราเสมอ

 

                                                                                                         คุรุอตีศะ
                                                                                                 ๒๗  ตุลาคม  ๒๕๕๗