กว่าจะเกิดบารมี
- รายละเอียด
- หมวด: LanDharma
กว่าจะเกิดบารมี
วันนี้เมื่อสี่ปีที่แล้ว เป็นวันแห่งการอัญเชิญพระพุทธรัตนสราบูรพาสิริหรือหลวงพ่อพระโลกธาตุหยกขาวขึ้นแท่นประดิษฐานอย่างเป็นทางการ ท่ามกลางอุปสรรคอันมากมายนับตั้งแต่การเริ่มดำริสร้าง จนกระทั่งแม้วันที่จะต้องไปทำพิธีต้อนรับท่านขึ้นฝั่งของผืนแผ่นดินไทย ณ ท่าเรือแหลมฉบัง เมื่อวันที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๓ ก็ยังเต็มไปด้วยอุปสรรคหลายด้านด้วยกัน
จนถึงรุ่งอรุณของวันที่ ๙ กันยายน ๒๕๕๓ จึงได้จัดขบวนพิธีอัญเชิญจากบริเวณศาลเจ้าพ่อพระปรง อันถือเป็นเขตตะวันตกสุดของจังหวัดสระแก้ว มีขบวนแห่ไปตามถนนสุวรรณศร เพื่อเดินทางไปขึ้นสู่แท่นประดิษฐาน ณ เกพลิตาโพธิวิหารจนสำเร็จท่ามกลางพลังแห่งศรัทธาของพุทธบริษัททุกฝ่าย
ในวันนี้จึงได้กระทำพิธีบวงสรวงเป็นพุทธบูชาพิเศษ เพื่อรำลึกถึงวันสร้างกุศลอันเหนื่อยยากในวันนั้นของผู้คนทุกฝ่าย ทั้งผู้คนทั้งหลายที่มีส่วนในการสร้างบุญกุศลในวันนั้นและช่วงเวลานั้น ที่หลายคนในวันนั้นอาจไม่ได้มาเกพลิตาโพธิวิหารวันนี้ด้วยเหตุผลและปัจจัยบางอย่าง และทั้งผู้คนที่พากเพียรบากบั่นสร้างสรรค์ในเวลาต่อมา ให้สถานที่แห่งนี้ดูสูงส่งศักด์สิทธิ์และงามสง่า ด้วยการใช้ความอุตสาหะและกำลังใจอันใหญ่หลวง ในการฟันฝ่าอุปสรรคและความเหนื่อยยากจนมีวันนี้
ขอให้ทุกคนที่มีส่วนในการสร้างสรรค์คุณงามความดี ไม่ว่าจะเป็นผู้เคยกระทำบำเพ็ญความดีไว้ ณ สถานที่แห่งนี้ทั้งในอดีตหรือปัจจุบัน ไม่ว่าเขาเหล่านั้นจะอยู่ในทิศใด อยู่ใกล้หรือไกล ตลอดทั้งบุคคลทั้งหลายที่อาจยังไม่เคยไปหรือไม่มีโอกาสในการได้เข้าร่วมในพิธี ก็ขอให้ทุกคนที่มีใจดี มีศรัทธาความเลื่อมใส จงได้รับส่วนบุญส่วนกุศลในครั้งนี้โดยทั่วหน้ากัน
ขอให้ทุกท่านจงมีใจนึกน้อมอนุโมทนา ในการที่มีเจ้าภาพช่วยกันบริจาคทรัพย์มากบ้างน้อยบ้างตามกำลังของตน จนทำให้เกิดผ้าทิพย์และการผูกผ้าแท่นบูชา ด้วยความสวยงามและประณีตบรรจงยิ่งนัก
อนุโมทนาต่อเจ้าภาพที่บริจาคสิ่งของเข้าโรงทาน แม่ครัว คนจัดการงาน ตลอดทั้งเจ้าหน้าที่จิตอาสาฝ่ายต่างๆ อนุโมทนาต่อเจ้าภาพดอกไม้และเครื่องบูชาอีกหลายสิ่งหลายอย่าง อนุโมทนาต่อทุกคนที่สละแรงกายแรงใจในการจัดงาน แม้จะเป็นการดำเนินการตามอัตภาพอย่างเรียบง่าย แต่ก็เป็นอามิสบูชาที่ดูสูงส่งอลังการอย่างมากเลยทีเดียว
ขอให้ท่านทั้งหลายจงตั้งจิตอนุโมทนา ที่มีเจ้าภาพร่วมกันสร้างสรรค์จนเกิดมีบายศรีพญานาคเจ็ดเศียร บายศรีเทพ บายศรีบารมี บายศรีปากชาม อันเป็นเครื่องหมายแสดงออกในการเทิดทูนบูชาอันสูงยิ่งต่อองค์หลวงพ่อหยกขาวด้วยอามิสบูชาเท่าที่โลกมนุษย์จะทำได้
ขอให้อนุโมทนาต่อการที่มีผู้มีจิตศรัทธาเลื่อมใส ในการสรรหาผลไม้และขนมหวานอันประณีตและดีที่สุดของจังหวัดในแถบนี้อย่างสุดความสามารถ บางคนแม้มีทุนทรัพย์น้อยแต่ความศรัทธายิ่งใหญ่ก็ไม่นิ่งดูดายแต่ก็ยังสามารถละความตระหนี่บริจาคทรัพย์ออกไป เงินเพียงยี่สิบบาทแม้อาจจะดูเล็กน้อยสำหรับเศรษฐีทั่วไป แต่น้ำใจของบุคคลนั้นย่อมยิ่งใหญ่ที่ได้บำเพ็ญอริยทรัพย์คือศรัทธาและจาคะไว้ในพระพุทธศาสนา เป็นที่สำเร็จเรียบร้อยด้วยความปลื้มปีติใจยิ่งนัก
บางคนต้องรับผิดชอบหลายอย่างถึงกับไม่ได้นอน บางคนอาจขัดสนและลำบากในเรื่องเงินทองในยามนี้ ก็ยังอุตส่าห์รู้จักอุทิศหยาดเหงื่อและแรงกายของตน ในการช่วยยกของ ขนของ จัดเตรียมสิ่งของแม้จะเหนื่อยจนเหงื่อหยด บางคนก็อุทิศแรงกายในการช่วยปัดกวาดบริเวณวัดและรักษาความสะอาด แม้ในวันนี้บางคนนั้นอาจจะยังลำบากหรือยากจน แต่ต่อไปในภายหน้าเขาจะต้องได้รับอานิสงส์แห่งบุญกุศลอันจะทำให้ได้พบกับความสุขในชีวิตอย่างแน่นอน
ขอให้ท่านทั้งหลายจงรับรู้ไว้เถิดว่า กว่าเกพลิตาโพธิวิหารจะเกิดบารมีจนสามารถจัดเครื่องบวงสรวงเพื่อเป็นพุทธบูชาอย่างพิเศษดังที่กล่าวมานั้นได้ ต้องฟันฝ่าอุปสรรค ต้องเสี่ยงชีวิตและเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ต้องเผชิญกับความผิดหวังและล้มเหลวอย่างมากมายจนนับครั้งไม่ได้มาก่อนแล้ว
ต้องเผชิญกับมรสุมในทุกด้านดุจต้นไผ่กลางพายุ ต้องอดทนอดกลั้นต่อความไม่เข้าใจและความเข้าใจผิดของผู้คนทั้งหลาย ต้องทนต่อแรงกดดันแรงบีบคั้นการเหยียบย่ำและความดูถูกดูแคลนอย่างมากมาย แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยพลังศรัทธาที่มีเจตนาอันบริสุทธิ์ เพื่อให้ดินแดนแห่งนี้เป็นที่พึ่งทางจิตใจและช่วยซับน้ำตาของมหาชน
ด้วยเหตุที่เคยผ่านความเหนื่อยยาก และผ่านอุปสรรคทั้งปวงตลอดระยะเวลายี่สิบปีมาแล้ว จนกระทั่งได้เกิดดวงแก้วอันประเสริฐคือหลวงพ่อหยกขาวประดิษฐานเป็นมิ่งมงคลไว้ ณ ดินแดนแห่งนี้ จึงขออ้างเอากุศลแห่งความอดทนและบุญญาบารมี ขอให้ท่านทั้งหลายจงอย่าท้อถอยในการบำเพ็ญคุณธรรมความดีและในการบำเพ็ญหน้าที่ของตนให้ไพบูลย์
หากชีวิตต้องพบกับอุปสรรคเข้าขัดขวาง จงมั่นคงในหนทางที่ก้าวไปอย่าถอยหลัง แม้นวันนี้เราท้อแท้เหมือนดังว่าจะสูญสิ้นแล้วซึ่งพลัง ก็ขอจงหยุดแล้วนั่งตั้งสติไว้ชั่วคราว
เมื่อเรี่ยวแรงกลับมาแล้วเราจึงค่อยก้าวเดินใหม่ แล้วค่อยๆก้าวไปด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความหวัง ในวันนี้เราอาจต้องเดินไปอย่างโดดเดี่ยวไม่มีใคร ก็ขอจงมีศรัทธาและมั่นใจว่าสักวันหนึ่งชีวิตนี้จะต้องมีวันเป็นของเรา
กว่าจะเกิดบารมีและความสำเร็จในสิ่งใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะเช่นไร บุคคลเหล่านั้นล้วนแล้วแต่ต้องผ่านความเหนื่อยยากและน้ำตามาแล้วแทบทั้งนั้น กว่าจะถึงวันแห่งความสำเร็จหรือสมหวัง สำหรับชีวิตของบางคนบางท่าน ในบางเวลานั้นอาจต้องอาศัยน้ำตาของตัวเองเป็นเพื่อนคอยปลอบใจอยู่หลายครั้ง
แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้ประสบความสำเร็จมีมากกว่าหรือต่างจากคนอื่นโดยทั่วไป สิ่งนั้นก็คือ เมื่อล้มแล้วจะไม่ยอมจำนนแต่จะพยายามลุกขึ้น แม้ว่าจะล้มลงสักกี่ครั้งก็ต้องพยายามลุกขึ้นยืนให้ได้และก้าวต่อไปเสมอ
ชีวิตที่ไม่เคยผ่านความผิดหวังหรือล้มเหลวมาก่อนเลย ย่อมเป็นชีวิตที่ยังไม่สมบูรณ์และย่อมเป็นที่พึ่งให้แก่ใครไม่ได้ ความผิดพลาดนั้นเองคือสิ่งที่หล่อหลอมให้มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง กลายเป็นมนุษย์ที่เข้มแข็งและมั่นคง ชีวิตที่ผ่านอุปสรรคมาอย่างมากมาย จึงจะได้ชื่อว่าเป็นชีวิตที่สมบูรณ์
ผู้ที่เคยผ่านความผิดพลาด ผิดหวัง หรือล้มเหลวมาก่อนแล้วเท่านั้น จึงจะมีความเห็นอกเห็นใจและเข้าใจในความทุกข์ยากของมนุษย์ด้วยกัน
บุคคลเช่นนั้นย่อมเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวกล้าหาญและสามารถเป็นที่พึ่งของคนอื่นได้ นี้คือคุณค่าอันยิ่งใหญ่ในการเกิดมาเป็นคนที่แท้จริง
คุรุอตีศะ
๙ กันยายน ๒๕๕๗
