กว่าจะเข้าที่เข้าทาง

กว่าจะเข้าที่เข้าทาง

 


           ชายคนหนึ่งเรียนมหาวิทยาลัยไม่จบ พ่อแม่ก็เลยจัดการหาภรรยาให้  เมื่อแต่งงานแล้ว  เขาก็สมัครเป็นครูสอนหนังสือใกล้บ้าน


           เพราะเขาไม่มีประสบการณ์ในการสอน พอสอนได้ไม่ถึงอาทิตย์ เขาก็ถูกโห่ไล่จากเด็กนักเรียนในห้องเรียน  เป็นที่อับอายและสูญเสียความมั่นใจยิ่งนัก


           เมื่อกลับถึงบ้าน ภรรยาปลอบใจเขาว่า “แม้จะมีภูมิอยู่เต็มท้อง บางคนเอาออกมาใช้เป็น บางคนก็เอาออกมาใช้ไม่เป็น อย่าได้โศกเศร้าเสียใจให้มากเกินไป อาจมีงานที่เหมาะสมกว่านี้รออยู่”


           ต่อมาเขาก็ไปทำงานรับจ้าง แต่ก็ถูกเถ้าแก่ไล่กลับบ้าน เพราะเขาทำอะไรช้ายืดยาด ครั้งนี้ ภรรยาของเขาปลอบใจว่า “คนเรามือไม้ช้าเร็วต่างกัน คนอื่นเขาทำมาเป็นสิบๆ ปี ส่วนคุณเรียนหนังสือมาตลอด จะให้ทำเร็วเหมือนคนอื่นได้ยังไง!”


           เขาไปทำงานอีกหลายอย่าง แต่ผลลัพธ์ในบั้นปลายก็ไม่ต่างกัน คือมีเหตุให้มีอันต้องเลิกล้มกลางคันอยู่เสมอ ทุกครั้งที่เป็นเช่นนี้ ภรรยาจะคอยปลอบใจ ไม่เคยตำหนิหรือว่ากล่าวอะไรเลย


           ตอนที่เขาอายุได้ ๓๐ ปีเศษ ด้วยความสามารถทางด้านภาษา เขาจึงไปสมัครเป็นครูผู้ช่วยในโรงเรียนโสตศึกษา ต่อมาเมื่อมีประสบการณ์ในการสอนพอสมควร เขาก็ลาออกมาเปิดโรงเรียนโสตศึกษาเป็นของตัวเอง


           จากนั้นเขาก็ได้เปิดร้านขายผลิตภัณฑ์ของผู้พิการหลายแห่งในเมืองต่างๆ


           จากชายผู้ไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่ตอนนี้ เขาได้กลายเป็นเศรษฐีย่อมๆ ในเมืองนั้นไปแล้ว


           อยู่มาวันหนึ่ง เขาได้ถามภรรยาของเขาว่า


           “ แม้แต่ตัวผมบางครั้งก็ยังรู้สึกอับจนหนทาง แต่เพราะอะไรคุณจึงมีความมั่นใจในตัวผม !?”


           ภรรยาของเขาตอบว่า


           “ ดินดี แต่หากไม่เหมาะกับการปลูกข้าวบาร์เลย์ ก็ลองปลูกถั่ว หากไม่เหมาะกับการปลูกถั่ว ก็ลองปลูกแตง  หากไม่เหมาะกับการปลูกแตงก็ลองปลูกดอกไม้  ฯลฯ


           จะต้องมีเมล็ดพันธุ์สักอย่างหนึ่งที่เหมาะกับดินชนิดนี้  เมื่อได้เมล็ดพันธุ์ที่เหมาะกับมัน เมล็ดพันธุ์ก็ย่อมเจริญงอกงาม และเก็บเกี่ยวได้ผลอย่างเต็มที่ในวันหนึ่ง ”


           เมื่อฟังภรรยาจบ เขาถึงกับหลั่งน้ำตา


           “ ขอบคุณความรักความอดทน และความเชื่อมั่นที่คุณมีต่อผม คุณคือเมล็ดพันธุ์ที่ทรงพลังแข็งแกร่ง และทรหดอดทนมาก ”


           โลกใบนี้ ไม่มีใครที่ไร้ประโยชน์  สำหรับผู้ที่มุ่งมั่นและตั้งใจจริง  เพียงแต่อาจมีบางอย่างยังไม่ถูกที่ถูกทาง  หรือยังไม่มีผู้ใดที่ตามีแววและรู้คุณค่าที่แท้จริงของสิ่งนั้นเท่านั้น


           อีกอย่างหนึ่ง บุคคลที่ทรงคุณค่าของอุทาหรณ์ของเรื่องนี้ที่ควรแก่การยกย่อง ก็คือ สตรีผู้เป็นภรรยาของชายผู้นี้  นับว่าเธอเป็นผู้มีน้ำใจสูงส่งและงดงามยิ่งนักนัก ที่ไม่ได้รังเกียจชายผู้ล้มเหลวเรียนไม่จบ เธอมอบความรักความภักดีอย่างเต็มที่และมองเห็นว่าเขานั้นยังมีคุณความดี เขาคือดินดีที่ผู้คนมองไม่เห็น ส่วนเธอกลับมีสายตาอันแหลมคม จนสร้างผู้ชายผู้ล้มเหลว ให้กลายเป็นผู้ประสบความสำเร็จในชีวิตด้วยความรักแท้ ความดีงาม และด้วยมือน้อยๆ ของเธอเอง


           สตรีเช่นนี้แหละที่ทางพระพุทธศาสนาท่านเรียกว่า “ อิตถีรัตนะ ”อันแปลว่า  “ นางแก้ว ”   ซึ่งเป็นสมบัติคู่บารมีของพระเจ้าจักรพรรดิประการหนึ่ง ในรัตนะ ๗ ประการ


           สตรีเช่นนี้แหละที่บุรุษทั้งหลายทั่วทั้งโลกต่างปรารถนาและมุ่งแสวงหามาเป็นคู่ครอง เพราะเมื่อได้สตรีเช่นนี้มาร่วมชีวิต แม้เขาจะมีฐานะดั้งเดิมต่ำต้อยยากไร้เพียงใด เขาก็จะมีกำลังใจในการฟันฝ่าอุปสรรค และสร้างตัวสร้างชีวิตจนประสบความสำเร็จได้ในวันหนึ่ง


           ชายผู้นี้ แม้จะสติปัญญาจะไม่เลอเลิศ เรียนมหาวิทยาลัยไม่จบ เขาล้มเหลวเป็นที่ดูถูกดูแคลนของใครต่อใคร ชีวิตในตอนต้นเต็มไปด้วยความผิดหวังและยากไร้ แต่เขากลับโชคดีกว่าผู้ชายอีกมากมายที่เขาแทบไม่รู้ตัวมาก่อนเลยว่า เขามีสมบัติอันมีค่าอยู่ในชีวิตของเขา นั่นคือการมี “อิตถีรัตนะ” หรือนางแก้วเป็นคู่ชีวิต ซึ่งเธอคอยเคียงข้างและให้กำลังใจตลอดมา


           เขาไม่มีปริญญา เขาถูกไล่ออกจากงาน เขาล้มเหลวหลายอย่างในชีวิต แต่เขามีสมบัติอันล้ำค่าอย่างหนึ่งที่ยากนักที่ใครจะมี คือ “นางแก้ว” ที่คอยเป็นกำลังใจในยามอับจนหนทาง ชีวิตของเขาจึงพบความสว่าง และกลายเป็นตัวอย่างของคนประสบความสำเร็จในชีวิตในวันนี้


            จงเป็นดินที่มีคุณสมบัติที่ดี คือการมีความซื่อตรงบริสุทธิ์ใจและการรู้จักอดทนไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคทั้งปวงในชีวิต  เป็นดินดีคือมีความเมตตา เสียสละและเห็นอกเห็นใจในความทุกข์ยากของคนอื่น  เป็นดินดีคือมีความรักอันเต็มหัวใจ ซื่อสัตย์และยั่งยืน


            ดินที่มีคุณภาพดีชนิดนี้ไม่ว่าหญิงหรือชาย  จะต้องได้พบกับความรักอันประเสริฐประดุจรัตนะประจำชีวิตเป็นรางวัลแห่งความดีโดยไม่ต้องแสวงหาหรือพยายาม


           เกิดเป็นคน แม้จะเรียนไม่สูง เรียนไม่เก่งหรืออาจถูกสังคมปรามาสว่าเป็นคนโง่เขลา  ก็จงรักษาคุณธรรมและรักษาสมบัติอันสำคัญคือ “ความซื่อสัตย์สุจริต”ของตัวเราไว้ให้มั่น


          แม้เป็นเต่าคลานต้วมเตี้ยมเพราะเกิดมาขาสั้น แต่ไม่ย่อท้อหมั่นขยันตั้งหน้าเดินทีละก้าวเรื่อยไปแต่ละวัน  ย่อมเอาชนะกระต่ายผู้ฝีเท้าไวที่ทะนงตนและเคยเย้ยหยันได้ในวันหนึ่ง


          ดังนั้น  ชีวิตของคนเรา จะผิดหวังล้มเหลวสักกี่หน จงอย่าเพิ่งสิ้นหวัง แต่จงกล้าเผชิญกับอุปสรรคและอดทนสร้างขวัญกำลังใจให้แก่ตัวเองไว้เสมอ จะพลาดหวังล้มเหลวสักกี่ครั้ง ก็ขอให้ลุกขึ้นสู้และพยายามค้นหาพรสวรรค์ของตัวเองให้เจอ


          สักวันหนึ่งดินดีชนิดนี้ ที่ตลอดมาอาจเคยถูกมองข้ามจากทุกคน เมื่อได้เพาะหว่านพืชพันธุ์อันเหมาะสมคู่ควร ได้รับการฟูมฟักรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยด้วยกำลังใจอย่างมีประสิทธิภาพแล้ว

 

         ดินที่ดีเมื่อได้เพาะหว่านพืชพันธุ์ที่คู่ควรกันนั้น จะต้องมีโอกาสเจริญงอกงาม จนได้เก็บเกี่ยวผล และได้รับความปลื้มปีติและสุขใจอย่างเปี่ยมล้นในวันหนึ่งอย่างแน่นอน

 

                                                                                                คุรุอตีศะ
                                                                                         ๒  สิงหาคม  ๒๕๕๗