เช็ดน้ำตาเพื่อวันใหม่
- รายละเอียด
- หมวด: LanDharma
เช็ดน้ำตาเพื่อวันใหม่
เป็นเวลาเจ็ดวันแล้วที่ขบวนรถไฟสายกรุงเทพฯ – อรัญประเทศวิ่งขึ้นล่องวันละหลายเที่ยวผิดปกติอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน โดยเฉพาะขาขึ้นมุ่งหน้าสู่ตะวันออกสถานีปลายทางอรัญประเทศนั้น มีผู้โดยสารแน่นขนัดจนมีบางคนนั่งบนขอบหน้าต่าง และแออัดเบียดเสียดยัดเยียดกันตามทางเดินและประตูขึ้นลงจนแทบไม่มีที่ว่างให้ยืนหายใจ
ผู้โดยสารเหล่านั้นหน้าตาไม่เหมือนคนไทย ที่เคยนั่งบนขบวนรถเหมือนวันปกติทั่วไป ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยใบหน้าที่หมองคล้ำ มีแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและความสิ้นหวังอย่างเห็นได้ชัด
บางคนต้องรีบหนีจากที่ทำงานโดยมีเสื้อผ้าติดตัวเพียงชุดเดียว วิทยุที่แสนรักที่กว่าจะเก็บเงินซื้อมาฟังพอแก้เหงายามจากบ้านมาทำงานในสยามได้ก็ต้องใช้เวลาถึง ๓ เดือนนั้น ก็ไม่มีเวลาแม้แต่จะคว้าเอาติดตัวมาได้ ส่วนวันนี้ขณะยืนโหนอยู่บนรถไฟ อาหารยาไส้ยังไม่ได้ตกถึงท้องเลยตั้งแต่ห้าโมงเช้าของเมื่อวานนอกจากใช้น้ำลูบท้องช่วยประทังความหิว
มีเสียงอื้ออึงนิดหน่อยว่าตอนนี้ถึงสถานีสระแก้วแล้ว เพราะคุณยายที่เป็นคนไทยคนหนึ่งแกพยายามจะเดินเบียดคนออกไปลงสถานีดังกล่าวแต่ก็ลงไม่ได้ ในที่สุดคุณยายคนนี้ก็ต้องติดอยู่ในขบวนไปลงสถานีอรัญฯพร้อมกับคนที่อยู่ต่างประเทศทางตะวันออกแดนไกล แล้วต้องนั่งรถย้อนกลับมาตัวจังหวัดใหม่อันเป็นวีรกรรมที่แสนขัดใจของคุณยาย
เธอคนหนึ่งซึ่งหนีออกจากประเทศสยามในค่ำคืนที่โกลาหล จากจังหวัดหนึ่งที่มีพื้นที่ติดกับกรุงเทพฯ บัดนี้เธอกำลังยืนน้ำตาไหลอาบแก้มพร้อมสะอื้นไห้ ณ ปลายทางสถานีรถไฟชายแดนแห่งนั้น
เธอเพิ่งส่งข่าวให้พ่อกับแม่ดีใจเมื่อไม่กี่วันก่อน โดยโทรศัพท์ไปพระตะบองว่าอีกไม่เกินปีใหม่นี้เธอจะเก็บเงินที่ได้จากนายจ้าง ไปไถ่ถอนที่นาจากนายทุนให้พ่อกับแม่ได้สำเร็จอย่างแน่นอน ขอให้พ่อและแม่จงทำใจให้สบาย
แต่บัดนี้ความหวังของเธอพังทะลาย เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะก้าวขาเดินจากสถานีรถไฟเพื่อข้ามฝั่งเข้าสู่ปอยเปต จนกระทั่งมีมืออันหยาบกร้านเพราะทำงานหนักมือหนึ่ง มาจูงมือให้เธอก้าวเดิน.. เพื่อนร่วมชาติที่แววตาเหม่อลอยแต่ยังเข้มแข็งและมีสติดีกว่าเธอคนหนึ่งนั่นเอง!
เธอคิดถึงนายจ้างที่อยู่เมืองไทยว่า ต่อไปนี้จะต้องเข็ญรถเข็ญเพื่อส่งของเองด้วยความทุลักทุเลทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน มีแต่ใช้คนอื่น เจ้านายของเธอจะเบาหวานขึ้นจนเป็นลมหน้ามืดเพราะไม่เคยชินกับงานหนักหรือเปล่าหนอ
ส่วนเจ้านายของเธอบัดนี้ก็คิดถึงเธอเช่นกันว่า เธอจะข้ามชายแดนกลับคืนสู่บ้านเกิดเมืองนอนรึยังหนอ จากแต่ก่อนเคยตะคอกดุด่ายามใช้งานเธอไม่ได้อย่างใจ เธอก็ไม่เคยโกรธและไม่เคยเถียงสักคำ ถ้ารู้ว่าจะต้องเป็นแบบนี้เราจะตะคอกและดุด่าเธอให้น้อยลงกว่านั้น
นายจ้างที่ร่ำรวยบัดนี้คิดถึงลูกน้องที่ขยันและซื่อสัตย์ นอกจากนั้นยังเป็นคนกตัญญูพยายามเก็บเงินเดือนค่าจ้างและรายได้พิเศษทุกบาททุกสตางค์ไว้ใช้หนี้ให้ผู้บังเกิดเกล้า เมื่อเธอต้องกลับไปประเทศของตนแล้วจึงเกิดความรู้สึกว้าเหว่และไม่รู้จะใช้ใคร เคยด่าว่าที่เธอทอดไข่ไหม้ แต่วันนี้เพิ่งค้นพบว่าตัวเองกลับเปิดเตาแก๊สแทบไม่เป็น
มนุษย์ถูกแบ่งแยกด้วยดินแดน เผ่าพันธุ์ วัฒนธรรมประเพณี แต่หัวใจของมนุษย์ทุกดวงไม่เคยแตกต่างกันในเรื่องความสมหวังความผิดหวัง ไม่ว่าเสียงหัวเราะหรือเสียงร้องไห้
ไม่ว่าชนชาติใด ภาษาใด เราไม่เคยแตกต่างกันเลย ทั้งความรู้สึกที่ดีใจหรือเสียใจ ความมีมนุษยธรรมคือสิ่งที่ต้องมีประจำในหัวใจของมนุษย์คือความเมตตากรุณาจึงยิ่งใหญ่นัก
ทุกดวงใจ โดยไม่เลือกว่าเป็นชาติ ศาสนา ภาษาใด ต่างปรารถนาความสุข และเกลียดกลัวความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น ขอจงเมตตา ให้อภัย และเห็นอกเห็นใจกันต่อกันเสมอเถิด
จะร้องไห้เสียน้ำตาเพราะความผิดหวังในเรื่องใดก็ตาม จะเป็นคนพม่า คนจีน คนลาว คนไทย คนกัมพูชา ขอจงเข้มแข็งแล้วเอามือเช็ดน้ำตา โลกนี้ยังให้โอกาสและยังมีเวลา สำหรับหัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความหาญกล้า ที่พร้อมจะฟันฝ่าเพื่ออนาคตที่สดใสในเร็ววัน
หากยามใดเธอทั้งหลายต้องเผชิญกับการพังทะลายแห่งความฝัน เธออย่ายอมจำนนกับความฝันที่สลายไปแล้วเพียงแค่นั้น ยังมีความฝันอีกมากมายให้เธอได้ฝ่าฟันเพื่อให้ถึงจุดหมายปลายทาง
ความฝันใดที่สลายลงไปแล้ว ก็ปล่อยให้ความฝันนั้นผ่านไปเถิด อย่าจมอยู่กับอดีตแต่จงสร้างความหวังในครั้งต่อไป จงปาดน้ำตาและหยุดการร้องไห้แล้วสร้างขวัญกำลังใจให้แก่หัวใจของเราดีกว่า
เธออย่ายอมจำนนหรือยอมแพ้ต่ออุปสรรคเพียงแค่นี้ ยังมีขุนเขาอันมหึมาท้าทายเธอให้ทะลายลงรออยู่เบื้องหน้า เธอทั้งหลายจงอย่าหมดหวังว่าเธอจะฟันฝ่าต่อไปไม่ได้
หากเธอเชื่อมั่นและคิดว่าเธอจะสามารถทะลายมันลงได้ เธอก็จะทำได้จริงๆ เพราะทุกสิ่งย่อมเป็นไปได้เสมอสำหรับหัวใจของมนุษย์ผู้ไม่กลัวน้ำตา
ขอให้เธอทั้งหลายจงมีกำลังใจและดำรงไว้ซึ่งความฝันอันงดงามอยู่เสมอ ไม่นานความฝันจะกลายเป็นความจริงในวันหนึ่งอย่างแน่นอน
ขอชีวิตงดงามตามที่ฝัน
ขอทุกวันเป็นวันที่สดใส
ขอทุกก้าวคือก้าวที่มั่นใจ
ขอวันใหม่ก้าวไกลไปกว่าเดิม ฯ
ดาบสนิรนาม
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๗