ช่วยเหลือคนทั้งที่ตนมีปัญหา

ช่วยเหลือคนทั้งที่ตนมีปัญหา

 

             ธรรมดาของมนุษย์โดยทั่วไป  ย่อมมองเห็นปัญหาและความทุกข์ของตนเป็นเรื่องยิ่งใหญ่กว่าเรื่องของใครในโลก  คนอื่นจะทุกข์ร้อนและเศร้าโศกมากมายเพียงใด  มักปล่อยวางได้อย่างสบายใจ โดยถือว่าธุระไม่ใช่หรืออ้างว่าไม่ควรก้าวก่ายเรื่องของคนอื่น  แต่เมื่อใดตนเองมีเรื่องราวทุกข์ร้อนและต้องสะอื้นเพียงแค่เศษเสี้ยวของคนอื่นขึ้นมาวันใด  กลับถือเป็นเรื่องยิ่งใหญ่กว่าเรื่องใดๆที่มีอยู่ในโลก

 

             จะมีใครสักกี่คนในโลกนี้  ที่จะมีน้ำใจกว้างใหญ่พอ ที่จะเห็นใจและสามารถช่วยเหลือแบกรับภาระของผู้อื่น ท่ามกลางภาวะที่แม้ตนเองก็ยังมีปัญหา  ใครเล่าจะยังมีแก่ใจซับน้ำตาให้แก่ผู้คนที่ทุกข์ร้อน  ทั้งที่น้ำตาของตนก็ยังไม่ทันได้เหือดหาย

 

              จะมีใครสักกี่คนเล่า  ที่จะมีแก่ใจเที่ยวเก็บสังกะสีช่วยเพื่อนบ้านที่ถูกพายุลูกเห็บโหมกระหน่ำแทบทั้งคืนพัดเอาหลังคาบ้านหายไป  ทั้งที่บ้านของตนเองหลังคาก็รั่วเพียงแต่สังกะสีไม่ได้ปลิวเท่านั้น

 

              จะมีสักกี่คนที่ตนเองก็มีปัญหาภายในครอบครัว  แต่เมื่อเห็นเพื่อนฝูงหรือลูกน้องของตนมีความทุกข์ร้อนในเรื่องปัญหาส่วนตัว  ก็ยังลืมปัญหาของตัวเองได้ไปพักหนึ่งด้วยใจที่มีกรุณา  เพราะมุ่งที่จะให้กำลังใจและช่วยพูดปลอบประโลมคลายทุกข์ให้แก่เขา

 

               จะมีใครสักกี่คนกันเล่าที่แม่ตัวเองก็ป่วยด้วยโรคเรื้อรัง  ซ้ำพ่อก็ขี้เมา  แต่ยังสามารถมอบความเห็นใจและมีเมตตาช่วยเหลือคลายความทุกข์เศร้าให้แก่คนที่กำลังจะหมดกำลังใจอยู่ตรงหน้า

 

                การช่วยเหลือคนทั้งที่ชีวิตของตนก็ยังเต็มไปด้วยปัญหา  เป็นสิ่งที่ต้องใช้กำลังใจอันแกร่งกล้าและมีความเสียสละอย่างมากจึงจะสามารถทำได้   แต่หากใครทำในสิ่งที่ยากนี้ได้เพียงสักครั้งเดียวในวันใด หัวใจของเขาจะยิ่งใหญ่และเกิดบารมีอย่างมากยิ่งกว่าการสร้างวัตถุหรือการบริจาคเงินทอง

 

                มีใครบ้างที่แม่ของตนป่วยทางจิตจนต้องเข้าโรงพยาบาลบ้า  แต่ตนเองยังคงมีเรี่ยวแรงทั้งกายและใจเสมอมาในการเป็นที่พึ่งทางจิตใจและมีธรรมะปลอบประโลมใจแก่ผู้คนไปทั่วหล้า  แม่เจ็บป่วยก็ทำหน้าที่ดูแลตามสภาพตามวิบากกรรมของแม่ไป  แต่หัวใจที่กว้างใหญ่ที่ตนเองตั้งปณิธานไว้ ที่มอบให้แก่คนทั้งโลก  ย่อมไม่มีสิ่งใดอาจบั่นทอนอุดมการณ์ได้แม้แต่นิดเดียว

 

                มีใครบ้างที่ยืนหยัดและมั่นคงในการดำรงและสรรค์สร้างดินแดนนี้ให้งามเด่น  แม้ว่าใครจะลบหลู่ดูหมิ่นดูแคลน  แต่ก็ยังคงยืนหยัดทำหน้าที่ของตนอย่างโดดเดี่ยว อย่างสม่ำเสมอ ทั้งเช้าเย็น  บางสายตาของชาวโลกอาจดูหมิ่นว่าโง่เขลาหรือมองไม่เห็น  แต่ภพภูมิอันลี้ลับซ่อนเร้นย่อมอนุโมทนาทั้งเช้าเย็นทุกทิวาราตรีอย่างแน่นอน

 

                   จงมีกำลังใจช่วยคนอื่นต่อไปเถิด  แม้ว่าชีวิตนี้จะถือกำเนิดมาบนความแร้นแค้น   มีน้ำใจให้ผู้คนได้เสมอแม้ท่ามกลางวัตถุสิ่งของและเงินทองอันขาดแคลน  แม้ไม่มีเงินพัน เงินหมื่น เงินแสน  เพียงแค่ความเห็นใจและคำพูดเพียงสองสามคำ ก็มีความหมายแก่ผู้คนที่ถึงทางตันของชีวิตและเป็นแสงสว่างให้แก่เขาได้แล้ว

 

                    อย่ารอให้ตนเองหมดปัญหาทุกอย่างเสียก่อนจึงจะช่วยคนอื่น   เพราะมีผู้คนมากมายที่พอตัวเองหมดปัญหาชีวิตสบายแล้ว  กลับแล้งน้ำใจและไม่รู้สึกเห็นใจผู้คนก็มีอยู่เป็นอันมาก

 

                    เป็นเรื่องที่แปลกอยู่มาก ที่มักมีแต่คนที่เคยผ่านความยากจน ความทุกข์ยากมาก่อน  จึงจะเข้าใจความทุกข์ร้อนและเห็นอกเห็นใจของคนอื่นที่กว้างออกไป  ส่วนคนที่มีชีวิตพบแต่ความสุขสบายและมีแต่เป็นฝ่ายรับ ไม่ค่อยได้เป็นฝ่ายให้  กลับเต็มไปด้วยความรักตัวกลัวตายและไม่รู้จักเห็นอกเห็นใจต่อผู้คน

 

                       ด้วยเหตุนี้  ดวงจิตที่ลงมาจุติในโลกมนุษย์เพื่อมุ่งสร้างบารมี  จึงมักต้องได้ไปอยู่ท่ามกลางสังคมสิ่งแวดล้อมสถานที่อันแร้นแค้น เต็มไปด้วยปัญหาและความทุกข์ยากลำบาก เพราะต้องเป็นสิ่งแวดล้อมและผู้คนเช่นนั้นจึงจะทำให้มีโอกาสสร้างบารมีให้แก่กล้าได้  การเสวยความสุขหรือการมีชีวิตอยู่ท่ามกลางความสะดวกสบาย  ความแก่กล้าของบารมีทั้งหลายย่อมไม่มีโอกาสเพิ่มพูนแต่อย่างใด

 

                        จึงเป็นเรื่องของดวงจิตแต่ละดวงจะเลือกเส้นทางชีวิต  หากต้องการเพียงความสุขและความสบาย ก็ไม่ต้องต่อสู้ฟันฝ่าหรือไม่ต้องรับภาระรับปัญหาใดๆ  แต่หากปรารถนาจะสร้างบารมีให้แก่กล้าแล้วไซร้  จงกล้าที่จะช่วยเหลือคนอื่นได้เสมอแม้ท่ามกลางที่ตนก็ยังเต็มด้วยปัญหาในแต่ละวัน

 

                         จิตใจของบุคคลที่มีน้ำใจและช่วยเหลือเกื้อกูลคนอื่นได้ แม้ชีวิตของตนก็ยังมีปัญหา  ดวงจิตของบุคคลนั้นจะเกิดพลังตบะแก่กล้าและมีบารมีที่กว้างใหญ่ สามารถเป็นที่พึ่งแก่คนอื่นได้มากมาย  เป็นหัวใจที่จะไม่รู้จักการพ่ายแพ้ต่ออุปสรรคในชีวิตทั้งปวง

 

                       ชีวิตเช่นนั้น จะเป็นการปฏิบัติธรรมที่นำไปสู่การไร้อัตตา เป็นเส้นทางแห่งมหาสุญญตาที่ดวงจิตปรารถนานำพาปวงสรรพสัตว์ไปสู่ดินแดนอันเกษมคือพระนิพพาน ใจดวงนี้จะกลายเป็นใจที่องอาจกล้าหาญและยิ่งใหญ่ นี้คือชีวิตและหัวใจของพระโพธิสัตว์ที่ท่านบำเพ็ญมาแล้วทุกพระองค์

 

 

                                                                              คุรุอตีศะ

                                                                      ๗  เมษายน  ๒๕๕๗