ความเห็นอกเห็นใจ

รายละเอียด

หมวด: LanDharma

ความเห็นอกเห็นใจ

                 การที่หญิงและชายจะพิสูจน์ตัวเองได้ว่า เรามีความรักต่อบุคคลหนึ่งบุคคลใดหรือไม่เพียงใด  สิ่งหนึ่งที่นำมาพิสูจน์ได้ ก็คือ การที่มีความเห็นอกเห็นใจต่อกันและกัน

                ความเห็นอกเห็นใจที่มีต่อกันนี้  มิใช่สิ่งที่เกิดขึ้นได้ง่ายหรือเกิดขึ้นกับใครก็ได้เสมอไป  แต่ต้องอาศัยสถานการณ์หรือเหตุการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิต  ความเห็นอกเห็นใจจึงจะเกิดขึ้นในหัวใจของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง  ซึ่งบางคนหรือบางคู่อาจไม่รู้สึกมีความเห็นอกเห็นใจต่ออีกฝ่ายหนึ่งทั้งๆที่มีความสัมพันธ์ต่อกันมาเป็นเวลานาน เพราะไม่มีเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความเห็นใจกัน

                 หรือบางทีแม้มีเหตุการณ์เช่นนั้น แต่แทนที่จะเกิดความเห็นใจ กลับกลายเป็นอย่างอื่นแทนที่จะเกิดความเห็นอกเห็นใจกันก็มี  ทั้งนี้ย่อมขึ้นอยู่กับคุณธรรมที่อยู่ก้นบึ้งในจิตใจของแต่ละคนและวิบากกรรมบางอย่างประกอบด้วย

                คนทั่วโลกต่างพูดเป็นสุภาษิตเสียงเดียวกันว่า “ความรักแท้ ย่อมปรากฏและได้พบในยามที่ชีวิตตกทุกข์ได้ยาก” ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะในยามที่ชีวิตทุกข์ยากลำบากและไม่มีใคร ใครก็ตามที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา ไม่ทอดทิ้งเราในยามตกระกำเช่นนั้น  ย่อมพิสูจน์หัวใจของเขาได้ว่า เขาไม่ได้หวังอะไรจากเรา  เพราะเราก็ไม่มีอะไรจะให้  จนใครๆต่างหนีจากเราไปหมด

               การร่วมทุกข์ร่วมสุขโดยไม่หวังจะได้อะไรและมีความเห็นอกเห็นใจกัน นั่นแหละคือความรัก  ซึ่งความรู้สึกเช่นนี้จะถูกหล่อหลอมและเกิดขึ้นมาได้ท่ามกลางความทุกข์ยากเท่านั้น

               ด้วยเหตุนี้วีรบุรุษหรือผู้มีอุดมการณ์ที่สูงส่งทั้งหลาย จึงมักได้พบกับรักแท้และสูงส่งเสมอ ในการส่งเสริมกำลังใจให้สามารถฟันฝ่าอุปสรรคขวากหนามทั้งปวง เพราะเป็นชีวิตที่ต้องเผชิญต่อความทุกข์ยากผิดไปจากชีวิตของคนทั่วไป

               บุคคลที่เคยบำเพ็ญบารมีปรารถนาพระโพธิสัตว์  แม้ว่าปัจจุบันชาติบางท่านอาจอธิษฐานงดความปรารถนานั้นแล้วบำเพ็ญอรหันตภูมิแทน ท่านก็จะมีคู่บารมีในการทำหน้าที่

               ความเห็นอกเห็นใจ สามารถนำไปเป็นบทพิสูจน์ความรักในทุกระดับ  สตรีบางคนเกิดมาไม่เคยจับไม้กวาด ไม่เคยเปิดเตาแก๊ส  ไม่เคยจับผ้าขี้ริ้วหรือไม้ถูพื้น เพราะเป็นธิดาเศรษฐีกลางใจเมืองใหญ่มีแต่คนเกรงอกเกรงใจมีชีวิตเป็นคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก

              ต่อมาชะตาชีวิตได้ลิขิตให้ได้มาพบรักกับหนุ่มบ้านนอกผู้มีความกตัญญู ซึ่งเป็นคนรักแม่และรักญาติพี่น้อง  ชีวิตของเธอผู้มีชีวิตเป็นคุณหนูมาโดยตลอด แต่ต้องมาเป็นสะใภ้อยู่บ้านเดียวกับแม่ผัวคนบ้านนอก  “สงครามชีวิตของโอชิน”ขนาดย่อมจึงบังเกิดขึ้น

              เจ้าหนุ่มผู้ต้องการรักษาครอบครัวของตัวเองไว้ให้ได้ เพราะรู้นิสัยทั้งของแม่ตัวเองและเมียตัวเองดีว่าไม่มีใครแพ้ใคร  จำต้องตัดสินใจพาเมียออกจากบ้านไป ยอมให้ใครๆปรามาสว่าเป็นคนอกตัญญู  แล้วไปสร้างอนาคตของตัวเองอยู่ต่างหากโดยตั้งใจไว้ว่าเมื่อสร้างตัวเป็นปึกแผ่นมั่นคงแล้วจะกลับไปกราบเท้าขอโทษแม่  แต่ตอนนี้ขอรักษาครอบครัวและถนอมจิตใจผู้หญิงที่ตนเองรักไว้ก่อน  เพราะหากไม่พาเธอออกไปสร้างครอบครัวใหม่ คงได้พลัดพรากจากกันไปอย่างแน่นอน

 
             ชีวิตของธิดาเศรษฐีผู้มีชีวิตเป็นคุณหนู ที่ต้องมายอมตกระกำลำบากกับชีวิตบ้านนอก ทำให้ชายหนุ่มเกิดความเห็นอกเห็นใจสตรีที่เขารัก จึงเกิดแรงบันดาลใจจะต้องรีบเร่งสร้างฐานะสร้างหลักฐานเพื่อรักษาเกียรติให้พ่อตาแม่ยายสบายใจว่า เลี้ยงลูกสาวของท่านได้ ไม่ได้พาไปลำบาก พร้อมทั้งเห็นใจที่เธอยอมมาทุกข์ยากยอมมาใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายจนๆอย่างตัวเขา บางครั้งเห็นเธอจับไม้กวาดอย่างเก้ๆกังๆเพราะตลอดชีวิตไม่เคยทำก็เกิดความเห็นใจ แม้บางครั้งเธอจะเอาแต่ใจและอาละวาดอย่างหนัก เขาก็อดทนได้เพราะมีความรักแท้ให้แก่เธอ

              ฝ่ายหญิงก็มีความเห็นอกเห็นใจว่า เขาเป็นคนรักแม่และได้ชื่อว่าเป็นคนมีความกตัญญูแท้ๆ  แต่ก็มาเสียสละชื่อเสียงอันดีงามเช่นนั้นเพื่อตัวเราได้  และพาเราสร้างชีวิตจนเป็นปึกแผ่นขึ้นมาจนยิ่งใหญ่ก็ด้วยอาศัยความรัก ความพากเพียร และการหมั่นสร้างกุศลเชื่อมั่นในความดีแท้ๆ  ตัวเราเองทำอะไรไม่เป็นมาก่อนและไม่รู้จักวิชาการเป็นแม่บ้านแม่เรือนแม้แต่น้อย เขาก็ยังทนเราได้  สุดท้ายเราก็ทำกับข้าวได้ ถูบ้านได้อย่างภาคภูมิใจ ซึ่งน่าอัศจรรย์ใจมิใช่น้อย

                การที่เขาพาเราสร้างตัวจนสำเร็จ แล้วได้ไปกราบแม่แสดงความกตัญญูตามหัวใจที่แท้จริงของเขา จึงเป็นสิ่งประเสริฐแท้  เราจึงมีความสุขและภูมิใจที่ได้พบรักแท้และได้สามีที่มีความกตัญญู ทั้งสองเป็นดุจเรือลำน้อยที่ฝ่ามรสุม หลังจากที่ฟันฝ่าอุปสรรคเป็นเวลาถึงแปดปี

               ความรักอันมั่นคง  ไม่ใช่ได้มาด้วยความเอาแต่ได้หรือคิดหวังเอาแต่ประโยชน์จากอีกฝ่ายหนึ่งเพียงอย่างเดียว  แต่ต้องเกิดจากการทุ่มเทเสียสละที่ไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากและไม่คิดหวังอะไรจากเขา นอกจากขอเพียงมีเธอหรือเขาเคียงข้างคอยร่วมทุกข์ร่วมสุขอยู่ใกล้ๆ  นี้คือบ่อเกิดแห่งความรัก ความเห็นอกเห็นใจ ที่จะไม่มีสิ่งใดมาพรากหัวใจของคนทั้งสองได้อีกเลย

              ความเห็นอกเห็นใจ ย่อมเกิดจากที่ฝ่ายหนึ่งมองเห็นคุณธรรม ความเสียสละทุ่มเท จนเกิดความซาบซึ้งใจในความดีของอีกฝ่ายหนึ่ง โดยที่ฝ่ายนั้นอาจไม่รู้ตัวก็ได้  ความซาบซึ้งใจในความดีนี้ หากเกิดขึ้นในดวงใจของใครแล้ว  ผู้นั้นถือว่าได้รับพรอันยิ่งใหญ่จากสรวงสวรรค์ อันจะทำให้หัวใจอดทนต่อความทุกข์ยากได้เสมอ  ไม่มีความหวั่นเกรงต่ออุปสรรคปัญหาใดๆ

             ภูมิปัญญาแห่งบรรพกาลท่านจึงกล่าวไว้ว่า “ความรักแท้ ไม่ใช่สิ่งที่ได้มาด้วยการเสาะแสวงหาหรือวิ่งไล่ไขว่คว้า  แต่เมื่อถึงเวลา ความรักแท้จะเข้ามาหาและสถิตอยู่กับเราเอง เมื่อคุณความดีของเราถึงพร้อมได้ที่และเบ่งบาน”

             ความรักแท้ย่อมเกิดขึ้นแก่ผู้ที่บำเพ็ญทาน ศีล ภาวนา ด้วยเหตุนี้ท่านจึงไม่สอนให้ชายหญิงแสวงหาความรักแท้  แต่ท่านสอนให้ทุกคนแสวงหาทาน ศีล ภาวนาแทน  ทั้งนี้ก็เพราะว่านั่นคือต้นสายธารแห่งการก้าวสู่ดินแดนแห่งความรักของพระโสดาบัน ซึ่งไม่มีความรักใดในโลกที่จะลึกซึ้ง มั่นคง และงดงามสูงส่งยิ่งกว่า สำหรับดวงจิตที่ยังไม่อาจละกามราคะได้ ยังยินดีพอใจในกามคุณ  อันเป็นความรักความอบอุ่นที่ปุถุชนทั้งหลายกำลังเรียกหาทั่วทั้งโลกนั่นเอง

               ความรักที่แท้  ย่อมมีความเมตตา มีความเห็นอกเห็นใจกัน  ไม่ว่าหญิงชายทั้งหลายเหล่านั้น  จะมีความสัมพันธ์ในทางร่างกายต่อกันหรือไม่ ก็จะไม่มีสิ่งใดมาบั่นทอนหรือทำลายความรักอันวิเศษนี้ได้  นี้คือความรักอันยิ่งใหญ่ที่พระอริยเจ้าทั้งหลายท่านสรรเสริญตลอดมา

                                                                                                     คุรุอตีศะ

                                                                                               ๖  มีนาคม  ๒๕๕๗