ต้นไผ่กลางพายุ
- รายละเอียด
- หมวด: LanDharma
ต้นไผ่กลางพายุ
ในยามมีพายุกล้าโหมกระหน่ำ สายลมกระโชกเกรี้ยวกราดน่ากลัว ต้นไม้ต้นใดที่แสดงความกล้าแกร่งยืนท้าแรงลมอย่างไม่ยอมก้มหัวให้พายุร้าย ต้นไม้ทั้งหลายแม้จะเคยแข็งแกร่งเพียงใด สุดท้ายก็ต้องหักโค่นเพราะไม่อาจต้านกระแสพายุร้ายได้ไหว หรือแม้หากจะพยายามต้านทานสักเพียงใด ก็จะต้านได้ไม่นานนัก
ส่วนต้นไผ่ ซึ่งไม่แสดงอาการท้าทายต่ออำนาจหรือความเกรี้ยวกราดของพายุร้าย กลับยืนยงคงลำต้นไว้ทั้งกอได้โดยไม่มีอันตราย ก็เพราะยอมโอนไหวไม่เอาแต่ต้านกระแสลมเพียงอย่างเดียว
หากมองยอดไผ่ที่โอนไหวตามแรงลม ดูเหมือนอ่อนแอ แต่เมื่อมองลงมาถึงโคนกอไผ่ กลับเต็มเปี่ยมด้วยความมั่นคงเหนียวแน่นอย่างยากจะหาต้นไม้ชนิดใดในโลกเสมอเหมือน
การโบกไหวไปตามแรงลมของยอดไผ่ เป็นความพลิ้วไหวและสอดคล้องกลมกลืน เปรียบดั่งสติปัญญาที่มนุษย์ใช้เผชิญกับเหตุการณ์ในชีวิตจริง บางครั้งดูเหมือนโง่ บางครั้งดูเหมือนอ่อนแอ บางครั้งดูเหมือนพ่ายแพ้ แต่เมื่อมองอย่างลึกซึ้งแล้ว นั่นคือเพียงกิ่งไผ่ ซึ่งจำต้องโอนไหวสอดคล้องไปกับกระแสแห่งแรงลมเท่านั้น ส่วนชีวิตที่แท้จริงในภายในนั้นกลับมั่นคงและหนักแน่นดุจกอไผ่อันมั่นคงอยู่เสมอ
เมื่อมีพายุร้ายเต็มไปด้วยแรงลมที่โหมกระหน่ำ การยืนต้นท้าทายต่อกระแสลมแบบต้นไม้ทั่วไป ย่อมทำให้หักโค่นหรือเกิดอันตรายได้ ต้องเป็นแบบกิ่งไผ่ ที่ยอมโอนไหวโอนอ่อนผ่อนตามไปตามสมควร กอไผ่ทั้งกอจึงรอดพ้นและไม่มีอันตราย
ชีวิตในบางครั้ง บางเหตุการณ์ และบางคน อาจต้องเป็นแบบกิ่งไผ่จึงจะผ่านพ้นวิกฤติของชีวิตได้ ไม่ต้องต้านแรงลมจนเกินไป แต่หลักการและคุณธรรมข้างในยังมั่นคงเสมอ ดุจกอไผ่ที่มั่นคงยืนต้นสล้างบนผืนดิน
หากมรสุมของชีวิตรุนแรงเกินกว่าสองมือน้อยๆของเราจะทัดทานไหว เราก็ต้องยอมเป็นกิ่งไผ่ ยอมคล้อยตามเหตุการณ์เฉพาะหน้าไปพลางก่อน แต่ยังคงมีสติดำรงมั่นในหลักการและดำรงความยุติธรรมไว้เสมอ
วิธีการอาจเปลี่ยนแปลงได้ตามเหตุการณ์ ดุจความโอนไหวพลิ้วลมของกิ่งไผ่ แต่หลักการและคุณธรรมภายในยังดำรงมั่นไม่โยกโคลง ดุจกอไผ่ที่ยืนหยัดมั่นคงเสมอคู่แผ่นดิน
แม้จะโอนไหวไปบ้างก็เพียงแค่ปลายของกิ่งไผ่เท่านั้น แต่ลำต้นและกอไผ่ทั้งกอยังมั่นคงไม่มีสิ่งใดหวั่นไหวเปลี่ยนแปลง
เมื่อลำต้นและกอไผ่มั่นคงเหนียวแน่นอยู่อย่างนี้ การโอนอ่อนพลิ้วไหวของยอดไผ่ที่เป็นไป กลับจะเป็นความงดงามและเป็นลีลาและสีสันอย่างไม่มีต้นไม้อื่นใดเปรียบได้
การพลิ้วลมและโอนไหวอย่างมีลีลาและงดงามเช่นนี้ มีได้เฉพาะกิ่งไผ่เท่านั้น เปรียบดั่งชีวิตของผู้มีสติและปัญญาที่เผชิญปัญหาและมรสุมของชีวิต ที่ยอมรับความจริงไม่ปฏิเสธต่อสิ่งใดที่เกิดขึ้นและผ่านเข้ามา ในขณะเดียวกันจิตใจภายในนั้นยังคงไว้ซึ่งความมั่นคงหนักแน่นได้ไม่โยกโคลง
อ่อนในยามที่สมควรอ่อน แกร่งในยามที่สมควรต้องใช้ความเข้มแข็ง อ่อนดุจกิ่งไผ่ มั่นคงหนักแน่นดุจกอไผ่ นี้คือน้ำใจของผู้ทรงคุณธรรม
ถึงคราวอ่อนก็จะอ่อนดั่งเส้นไหม
สำหรับไว้ผูกโยงเสือโคร่งฆ่า
ถึงคราวแข็งก็จะแกร่งดังศิลา
สำหรับลับมีดพร้ายามต้องการฯ
คุรุอตีศะ
๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๖
