โชคดีที่ได้เกิดมา

 โชคดีที่ได้เกิดมา

 

เพียงได้เกิดมาเห็นโลกใบนี้ ก็ถือว่าเราคือคนโชคดีมากแล้ว

 

หลายชีวิต หลายดวงวิญญาณอยากมาเกิด แต่ก็ไม่ได้เกิด

 

บางคนแม้จะได้มีโอกาสมาปฏิสนธิ แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสเกิดมาเห็นโลกใบนี้

 

ดังนั้น จึงถือว่าเราทุกคนล้วนคือคนที่โชคดี

 

ส่วนจะร่ำรวย จะมีอำนาจวาสนา มีตำแหน่ง มีชื่อเสียง มีเกียรติยศมากน้อยแค่ไหน นั่นคือกำไร จงถือว่านั่นเป็นเพียงสิ่งสำคัญรองลงไป 

 

เพราะว่าความโชคดีที่ยิ่งใหญ่ก็คือการที่เรามีโอกาสได้เกิดมา

 

บางคนอาจมีปมด้อยในใจว่าพ่อแม่ไม่ได้ตั้งใจให้เราเกิดมา

 

บางคนอาจมีปมด้อยในใจว่าพ่อแม่ไม่รักเรา พ่อแม่ลำเอียง รักพี่หรือน้องมากกว่า หรือเราเป็นลูกชังที่พ่อแม่ไม่รัก

 

บางคนอาจมีปมด้อยในใจหรือน้อยเนื้อต่ำใจว่า พ่อแม่ไม่ส่งเราเรียนหนังสือ ทำให้เรามีความรู้แค่ ป.๔ แค่ ป.๖ แค่ ม.๓ ในขณะที่เพื่อนเรียนจบปริญญา

 

บางคนอาจเอาแต่เสียใจและน้อยใจว่า พ่อแม่แบ่งมรดกหรือทรัพย์สินให้ลูกคนอื่นมากกว่า.. 

 

คนอื่นได้ตึกทั้งหลัง แต่เราได้ห้องเก่าๆที่คนเขาไม่เอา..

 

หรือคนอื่นเป็นลูกรักได้ที่ดินตั้ง ๒๐ ไร่ แต่เราเป็นลูกชังกลับได้ที่แค่ ๕ ไร่กว่า แถมยังทำนาทำไร่ก็สุดจะกันดาร

 

ใครที่รู้สึกน้อยอกน้อยใจกับพ่อแม่ในทำนองนี้ 

 

ก็อยากให้สลัดความรู้สึกเหล่านี้ แล้วเริ่มมีหัวใจใหม่ที่สดใสด้วยการเปลี่ยนแนวความคิดเพื่อความร่มเย็นในหัวใจของเรา ดังนี้ว่า

 

หากเราไม่มีท่านสองคน เราก็จะไม่มีโอกาสได้เกิดมา 

 

ดังนั้นบุญคุณข้อนี้ช่างใหญ่หลวงนัก สามารถที่จะปิดความผิดของท่านทั้งสองได้ทั้งหมด

 

ยิ่งเราได้มาเกิดในยุคที่เขาพากันคุมกำเนิดทั่วทั้งโลก และยังทำอะไรที่ผิดศีลธรรมได้อย่างถูกกฎหมายและเสรี

 

ก็ยิ่งต้องนับว่าเราคือมนุษย์พันธุ์ใหม่ที่แกร่งที่สุดแล้ว

 

เพราะฉะนั้น จงภาคภูมิใจว่าตัวเรานี้จัดเข้ากับหมู่คนที่เป็นหนึ่งเดียวในปฐพี 

 

ที่สามารถเล็ดรอดปากเหยี่ยวปากกามาสารพัด จนได้แชมป์มาเข้าท้องของแม่สำเร็จ 

 

และแม่ก็สุดจะใจดีที่อนุญาตให้เราอาศัยอยู่ท้องของท่านตั้ง ๙ เดือน

 

แล้วก็ยังประคับประคองเรามาตั้งแต่แบเบาะจนเติบโต 

 

แม้บางวันจะกินไม่อิ่มหรือไม่มีข้าวกิน เราก็ยังโตมาเป็นผู้เป็นคนเหมือนคนอื่นเขาจนได้ 

 

อันนี้นับว่าน่าอัศจรรย์และน่าภาคภูมิใจเกินจะพรรณนา

 

ดังนั้น จงขอบคุณท่านทั้งสองทุกเช้าเย็น 

 

ขอบคุณที่ท่านอนุญาตให้เราเกิดมาเห็นความสวยงามของโลกใบนี้ 

 

ขอบคุณที่ท่านทั้งสองได้ร่วมกันสร้างเมล็ดพันธุ์แห่งความรักและความดีในช่วงเวลานั้น

 

ให้เราได้มีโอกาสรู้จักโลกใบนี้ 

 

ให้เราได้รู้จักความดี 

 

ได้รู้จักพระอริยเจ้า 

 

รู้จักการไปวัดไปวา รู้จักชาติก่อนชาติหน้า 

 

รู้จักคำว่าทานศีลภาวนา 

 

ได้รู้จักพระพุทธศาสนา ได้รู้จักการทำบุญ การรักษาศีล รู้จักคำว่าการปฏิบัติธรรม

 

ดังนั้น บิดามารดา จึงมีบุญคุณดุจดังปฐพีและนภา 

 

เพราะว่าท่านทั้งสองทำให้เราได้มีโอกาสมาเกิด ได้ร่างกายที่เป็นมนุษย์ 

 

ซึ่งเป็นมรดกอันสำคัญยิ่งในการที่เราจะมีโอกาสเป็นพระอริยบุคคลในชาตินี้

 

จงสลายปมด้อยในใจทั้งหมดนั้นทิ้งไปเสียตั้งแต่วันนี้

 

เพื่อเราจะได้มีชีวิตใหม่ ได้เกิดใหม่ในแดนธรรม 

 

เป็นแดนธรรมที่สถิตอยู่ในหัวใจดวงนี้ของเรา

 

คุรุอตีศะ

๑๕ สิงหาคม ๒๕๖๗