คนดีที่เข้มแข็ง

 คนดีที่เข้มแข็ง

 

ค่านิยมที่ว่าการเป็นคนดีคือการต้องยอมคนอื่นไปทุกอย่าง.. ยอมแม้กระทั่งคนชั่วคนอันธพาล.. ขอเพียงตัวเองรักษาตัวรอดเป็นยอดดี.. 

 

...พอมาถึงยุคสมัยนี้ย่อมใช้ไม่ได้อีกแล้ว!

 

นั่นไม่เรียกว่าคนดี 

 

แต่คือคนเอาตัวรอด คนขาดความรับผิดชอบ คนขาดความกล้าหาญ คนไม่กล้าดำรงความเป็นธรรม คนขาดความซื่อตรงต่อมโนธรรมของตัวเองต่างหาก..หาใช่คนดีแต่อย่างใด

 

คนดีจริงต้องมีหลักการไม่สยบต่อความชั่วใดๆ 

 

เพียงแต่ต้องมีความแยบคาย ใช้สติปัญญาเข้าแก้ไข 

 

แต่หัวใจภายในย่อมกล้าหาญและซื่อตรงต่อความถูกต้องและดีงาม

 

เลิกเสียทีกับการเป็นคนดี ที่อ่อนแอ ยอมแพ้เพื่อเอาตัวรอดไปเรื่อยๆ

 

จงกล้าลุกขึ้นสู้ จงกล้าหาญ กล้ายืนหยัดในหลักการ 

 

ในท่ามกลางที่สังคมที่กำลังผุพังและอ่อนแอ.. 

 

คนดีที่เข้มแข็งและมีความกล้าหาญ กล้าเสียสละเท่านั้น สังคมและส่วนรวมจึงจะมีหลักมีที่พึ่ง สามารถก้าวเดินไปข้างหน้าได้

 

เหตุใดคนที่ทำผิดทำชั่วได้สารพัด กลับไม่มีความสำนึก มีแต่ความอหังการ์ ไม่สลดต่อสิ่งใด

 

ส่วนคนที่ชอบอ้างตัวว่าเป็นผู้มีศีลธรรม กลับกลายเป็นคนไม่มีหลัก มีแต่ความอ่อนแอ

 

จำไว้ว่าอย่าเอาความเป็นคนดีไปผสมปนเปกับความอ่อนแอหรือต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำ หรือตกเป็นเหยื่อของบางคนหรือใครๆอยู่เรื่อยไป

 

จงกล้าหาญ กล้ายืนหยัด กล้าซื่อตรงต่อมโนธรรมในหัวใจ แล้วเราจะไม่มีวันต้องเสียใจในภายหลัง

 

จงเข้มแข็งและมั่นคงในความดีไว้เสมอ ไม่ว่าจะมีมรสุมหรือพายุร้ายพัดผ่านสักปานใด

 

จงเป็นคนดีที่กล้าหาญ เข้มแข็ง ซื่อตรงและจริงใจ

 

เราจะผ่านทุกปัญหาไปได้อย่างสง่างาม..

 

คุรุอตีศะ

๕ สิงหาคม ๒๕๖๗