ข้ามพ้นวัฏสงสาร
- รายละเอียด
- หมวด: LanDharma
ข้ามพ้นวัฏสงสาร
กี่ภพกี่ชาติแล้วที่ต้องเวียนเกิดเวียนตาย ต้องจำใจจาก ต้องพลัดพราก ต้องร้องไห้ พิรี้พิไร คร่ำครวญ ปริเทวนาการ
ไม่มีชาติไหน ที่จะไม่เจอความพลัดพราก ไม่มีชาติไหนที่จะไม่เคยพบเจอความยากไร้ลำบาก
แม้จะเคยเกิดในฐานะอันสูงส่งเหนือคนสามัญ ก็ยังต้องมีบางครั้งต้องพบกับความหดหู่อับเฉา
แม้เคยเกิดอยู่ในฐานะเหนือหัวคนทั่วไป ยังต้องประสบการร้องไห้แทบขาดใจ เพราะต้องสูญเสียสิ่งอันเป็นที่รักอย่างไม่ทันตั้งตัว ต้องจากกันตลอดไปทั้งที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาวแท้ๆ
พระพุทธองค์ทรงเสด็จอุบัติมาตรัสรู้ ก็เพื่อรื้อสัตว์ขนสัตว์ออกจากห้วงทะเลทุกข์คือวัฏสงสารอันยาวนานนี้
เรื่องการทำบาปแล้วตกนรกและการทำบุญแล้วไปสวรรค์ เรื่องเหล่านั้นแม้ไม่มีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ ก็มีการสอนกันมาก่อนอยู่แล้ว ไม่ได้อัศจรรย์อะไร
สิ่งที่พระองค์ประสงค์จะโปรดเวไนยสัตว์ คือการให้ผู้มีธุลีในดวงตาน้อย ได้มีโอกาสสดับพระสัทธรรมแล้วเห็นทุกข์โทษของการเวียนเกิดเวียนตาย
หลุดพ้นจากอวิชชา ตัณหา อุปาทาน หลุดพ้นจากกระแสกรรมทั้งหลาย
ดวงจิตบริสุทธิ์สะอาดกลายเป็นพระอรหันต์ ผู้หลุดพ้น ยืนอยู่เหนือโลก อยู่นอกเหตุเหนือผล
หรืออย่างต่ำที่สุดคือจิตหยั่งลงสู่กระแสพระนิพพานเป็นพระโสดาบันบุคคล
สามารถปิดอบายภูมิทั้งสี่ได้ในชาตินี้ ก่อนร่างกายสังขารนี้จะแตกทำลายสลายไป
คุรุอตีศะ
๒ มิถุนายน ๒๕๖๕