ข้ามพ้นวัฏสงสาร

ข้ามพ้นวัฏสงสาร


                    กี่ภพกี่ชาติแล้วที่ต้องเวียนเกิดเวียนตาย ต้องจำใจจาก ต้องพลัดพราก ต้องร้องไห้ พิรี้พิไร คร่ำครวญ ปริเทวนาการ


                    ไม่มีชาติไหน ที่จะไม่เจอความพลัดพราก ไม่มีชาติไหนที่จะไม่เคยพบเจอความยากไร้ลำบาก


                    แม้จะเคยเกิดในฐานะอันสูงส่งเหนือคนสามัญ ก็ยังต้องมีบางครั้งต้องพบกับความหดหู่อับเฉา


                    แม้เคยเกิดอยู่ในฐานะเหนือหัวคนทั่วไป ยังต้องประสบการร้องไห้แทบขาดใจ เพราะต้องสูญเสียสิ่งอันเป็นที่รักอย่างไม่ทันตั้งตัว ต้องจากกันตลอดไปทั้งที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาวแท้ๆ


                    พระพุทธองค์ทรงเสด็จอุบัติมาตรัสรู้ ก็เพื่อรื้อสัตว์ขนสัตว์ออกจากห้วงทะเลทุกข์คือวัฏสงสารอันยาวนานนี้


                    เรื่องการทำบาปแล้วตกนรกและการทำบุญแล้วไปสวรรค์ เรื่องเหล่านั้นแม้ไม่มีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ ก็มีการสอนกันมาก่อนอยู่แล้ว ไม่ได้อัศจรรย์อะไร


                    สิ่งที่พระองค์ประสงค์จะโปรดเวไนยสัตว์ คือการให้ผู้มีธุลีในดวงตาน้อย ได้มีโอกาสสดับพระสัทธรรมแล้วเห็นทุกข์โทษของการเวียนเกิดเวียนตาย


                    หลุดพ้นจากอวิชชา ตัณหา อุปาทาน หลุดพ้นจากกระแสกรรมทั้งหลาย


                    ดวงจิตบริสุทธิ์สะอาดกลายเป็นพระอรหันต์ ผู้หลุดพ้น ยืนอยู่เหนือโลก อยู่นอกเหตุเหนือผล


                    หรืออย่างต่ำที่สุดคือจิตหยั่งลงสู่กระแสพระนิพพานเป็นพระโสดาบันบุคคล


                    สามารถปิดอบายภูมิทั้งสี่ได้ในชาตินี้ ก่อนร่างกายสังขารนี้จะแตกทำลายสลายไป

 

 

                                                               คุรุอตีศะ


                                                       ๒ มิถุนายน ๒๕๖๕