ยอมรับต่อชีวิต

ยอมรับต่อชีวิต

 

                    ความยอมรับ คือก้าวแรกแห่งการเจริญเติบโต  ยอมรับความเจ็บปวด ยอมรับบาดแผลที่เกิดขึ้นในหัวใจ ยอมรับความเปลี่ยนแปลง ยอมรับความสมหวัง ยอมรับความผิดหวัง ฯลฯ


                    เหตุใดการยอมรับจึงเป็นความเจริญเติบโต? คำตอบคือ เพราะความยอมรับ คือความกล้าหาญที่แฝงด้วยสติสมาธิปัญญาอยู่ในตัว การกล้ายอมรับต่อทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต ทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย จึงเป็นความเจริญเติบโต เป็นความหนักแน่นมั่นคงแห่งจิตวิญญาณภายใน


                    จงกล้าที่จะปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปตามวิถีครรลองของมัน

 
                   เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งปวง เมื่อผ่านไปแล้ว จงปล่อยให้มันผ่านไป ดุจสายลมที่พัดผ่านมาแล้วก็ผ่านไป  สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น จะเป็นความสดใหม่  ชีวิตจะมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นมาชดเชยสิ่งที่เคยขาดหายไป นั่นแหละคือวิถีแห่งการเรียนรู้ชีวิตและเข้าถึงสัจธรรมความจริง


                   อย่าอาลัยอาวรณ์ต่ออดีต  อย่าพะวงต่ออนาคต  วันนี้คือวันแห่งความรัก ความอบอุ่น ความเมตตา วันนี้คือวันแห่งการริเริ่มสร้างสรรค์ วันแห่งการยืนหยัดและบากบั่นฟันฝ่า


                   วันนี้คือวันแห่งการสลัดทิ้งซึ่งความทุกข์และปราศจากน้ำตา  ไม่มีวันไหนที่จะทรงคุณค่า ยิ่งไปกว่าวันนี้ ที่เรามีชีวิตอยู่ด้วยความมีสติ รู้ ตื่น และเบิกบาน

 

 

                                                               คุรุอตีศะ


                                                       ๑๘  ธันวาคม  ๒๕๖๑