ชีวิตที่เป็นตัวเรา
- รายละเอียด
- หมวด: LanDharma
ชีวิตที่เป็นตัวเรา
ทำไมเราต้องมีชีวิตแบบคนทั่วไปด้วย ทำไมจึงไม่เลือกเส้นทางที่ตัวเองรักและถนัด จงเลือกเอาสิ่งที่ทำแล้วรู้สึกสบายใจ ไม่มีสิ่งใดที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าเราได้ใช้ชีวิตที่เป็นตัวของเราเอง
เราได้เลียนแบบและวิ่งตามคนอื่นมากจนพอแล้ว เหลือแต่การพยายามมีชีวิตที่เป็นของเราจริงๆสำหรับช่วงชีวิตที่ยังเหลืออยู่ ไม่มีความสุขอะไรอีกแล้วที่เกินกว่าการที่เราได้ใช้ชีวิตในแบบที่เป็นตัวเรา ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่าการได้ทำในสิ่งที่เป็นความต้องการของเราจริงๆ
เราได้สูญเสียพลังและเวลาในการวิ่งตามคนอื่นมามากมายนัก เราต้องคอยดูแลเอาใจใส่และทำตามความต้องการของเขาจนเสียหลักก็มาก เราทำให้คนอื่นสมความปรารถนา แต่เขาไม่เคยรับรู้ความรู้สึกหรือความต้องการของเราเลย เขามีแต่ทำอะไรได้ดั่งใจของเขา แต่ตัวเรามีแต่คล้อยตามและอดทนเสียสละเพื่อให้แต่ละคนสมดั่งใจ
คงไม่ได้เป็นความผิดอะไรมากมายนักที่เราจะทำในสิ่งที่เราปรารถนาจริงๆของเราบ้าง คงไม่เป็นบาปอะไรมากมายที่เราจะไม่ทำตามความประสงค์ของใครหลังจากที่ตามใจมาตลอด คงไม่เป็นคนเลวอะไรนักที่เราจะเดินไปตามที่เราต้องการเดิน คงไม่เป็นการทำร้ายจิตใจของใครอะไรมากมาย หากเราจะเริ่มเป็นตัวของตัวเอง
คนเราจะไม่สามารถมีความสุขอย่างแท้จริงได้เลย หากเรายังไม่ได้ทำในสิ่งที่ใจรัก เราขาดความสุขในชีวิตเพราะเรามอบกายถวายชีวิตให้สิ่งอื่นอย่างไรก็ได้ แต่สำหรับความรักและหัวใจของตัวเองกลับต้องแบกรับและฝืนใจแทบทุกสิ่ง
เราอยากมีชีวิตอิสระ แต่เราก็ไม่เดินกล้าออกจากจากกฎเกณฑ์ที่สังคมกำหนดให้เดิน เรายอมอดทนและกล้าเผชิญกับความทุกข์ที่บีบคั้นได้ทุกสิ่ง แต่ไม่เคยสนใจว่าหัวใจของตัวเองจะเป็นอย่างไร
อยากพบกับความสุขที่แท้จริง เราต้องเริ่มเป็นตัวของตัวเองตั้งแต่วันนี้ เพียงกล้าปฏิเสธสิ่งที่คนอื่นหรือสังคมยัดเยียดให้ แล้วเลือกเอาความปลอดโปร่งของหัวใจและเลือกเอาสิ่งที่ใจรักดีกว่า
เป็นเวลาที่เพียงพอแล้วกับการเลียนแบบคนอื่น การต้องทำตามคนอื่นหรือสังคมตลอดมา ต่อไปนี้จะซื่อตรงและก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยความไว้วางใจในชีวิตและตัวเอง
คุรุอตีศะ
๗ กรกฎาคม ๒๕๖๐
