สร้างชีวิต

สร้างชีวิต

     เมื่อเริ่มสร้างชีวิตเราต้องเปี่ยมด้วยความหวัง ต้องเชื่อมั่นว่าเรามีพลังและมีความสามารถที่จะนำพาชีวิตก้าวขึ้นสู่ความสำเร็จ

     การสร้างครอบครัว ก็เปรียบเหมือนนกน้อยที่พากันคาบหญ้าแห้งทีละเส้นด้วยจะงอยปาก ทั้งสองบินไปสู่พุ่มไม้ช่วยกันถักทอสร้างรังน้อยด้วยความพากเพียรพยายาม ไม่ย่อท้อต่อความเหนื่อยยาก

     แม้จะต้องบินกลับไปกลับมากี่ร้อยครั้ง กว่าจะสมบูรณ์ก่อเกิดเป็นรัง นกน้อยยังไม่เคยมีทีท่าว่าจะสิ้นหวัง แล้วเราเป็นมนุษย์ที่มีมือตั้งสองมือจะท้อแท้หรือหมดหวังได้อย่างไร

     การสร้างเจดีย์หรือปิรามิดย่อมยากตรงที่การสร้างฐานราก ต้องฟันฝ่าความลำบากด้วยใจที่เด็ดเดี่ยวและเชื่อมั่นเพราะผู้คนยังไม่เห็นรูปร่างทรวดทรงว่าจะเป็นไปในรูปไหน การสร้างอนาคตหรือการสร้างชีวิตก็ยากที่การเริ่มต้นว่าจะเริ่มอย่างไร เพียงกล้าเริ่มต้นด้วยความมั่นใจ อนาคตหรือชีวิตก็จะสูงส่งดั่งปิรามิดหรือเจดีย์

     ต้นทุนอันยิ่งใหญ่และล้ำค่าในการสร้างชีวิตคือความรัก อย่าท้อแท้หรือน้อยใจว่าเราจนไม่มีสมบัติที่พ่อแม่มอบให้

     เมื่อมีความรักต่อกันแล้วอนาคตวันข้างหน้าอย่าไปกลัวอะไร เราต้องพิสูจน์ให้ประจักษ์แก่ใครๆว่าแม้ไม่มีทรัพย์มรดกเราก็จะสร้างชีวิตของเราได้ ด้วยพลังแห่งรักและมือสองข้างที่ทรงพลังของเรา

     เราจะเอาความซื่อสัตย์จริงใจและความกตัญญูรู้คุณเป็นฐานราก เราจะเอาความลำบากและอุปสรรคเป็นตัวองค์เจดีย์ที่ยิ่งใหญ่ เราจะเอาความอดทน เสียสละ และความรักความเมตตาเป็นยอดเจดีย์ดุจหลักชัย เอาสติและปัญญาเป็นหัวใจแห่งเจดีย์ชีวิตที่ยั่งยืน

     จงมั่นใจเถิดว่าเมื่อเรามีความรักต่อกันอย่างแท้จริงแล้ว อุปสรรค หลุมบ่อ หรือขวากหนามจะไม่มีทางต้านทานเราได้ พลังแห่งความรักย่อมเหนือพลังใดๆ ขอจงมั่นใจว่าเราจะสร้างเจดีย์แห่งชีวิตได้สำเร็จดั่งใจปอง

คุรุอตีศะ
๒๔ มกราคม ๒๕๖๐