ก้าวเดินต่อไป
- รายละเอียด
- หมวด: LanDharma
ก้าวเดินต่อไป
ชีวิตคือการต่อสู้ เพราะมีการต่อสู้ ดิ้นรน ฟันฝ่า จึงเกิดพลังแห่งความมีชีวิตชีวา มีพลังแห่งความก้าวหน้า ชีวิตที่ไม่มีการผ่านอุปสรรคหรือปัญหา ย่อมจะชื่อว่ามีชีวิตที่สมบูรณ์ไม่ได้เลย
บนเวทีแห่งชีวิต ไม่มีใครที่จะเข้มแข็งอยู่ตลอด แม้จะแข็งแกร่งและมีหัวใจนักสู้สักแค่ไหน ก็ย่อมมีวันที่รู้สึกท้อแท้หรือเหนื่อยล้า มุมเวทีสำหรับพักยกของชีวิต ก็คือสิ่งที่เรียกว่า “ศาสนา”
ผู้ที่ใช้ชีวิตเป็น จึงต้องมีทั้งการต่อสู้ มีทั้งการพักยกสลับกันไป บุคคลใดเข้าใจในศิลปะของชีวิตเช่นนี้ จะมีชีวิตที่สมดุล เป็นทั้งนักสู้ที่ทรงพลังแข็งแกร่ง เป็นทั้งผู้ที่รู้จักสร้างเรี่ยวแรงสะสมกำลังภายในของตน
หากเราคือคนหนึ่งที่โชกโชนบนเวทีของชีวิต จงน้อมจิตเห็นคุณค่าพระศาสนา เพราะคือแหล่งพักพิงหัวใจยามอ่อนล้า อ่อนแรง หลังจากใช้กำลังและเรี่ยวแรงอย่างทรหดอดทนตลอดมา จงยอมรับความจริงว่า ถึงจุดหนึ่งเราก็อยากได้ยินเสียงระฆังบอกเวลาพักยกอยู่เช่นกัน
ศาสนาคือดินแดนสงบสุข เป็นอาณาจักรให้เราได้ค้นพบตัวเองว่าอะไรที่เราอ่อนแอ อะไรที่เราเข้มแข็ง เป็นดินแดนให้ได้รู้ ได้ยิน ได้ฟัง ในเรื่องความจริงของชีวิตที่เราไม่เคยรู้หรือไม่เคยได้ยินมาก่อน
เมื่อเราถือคติว่า “ชีวิตคือการต่อสู้” เราก็ต้องเป็นนักสู้ที่เพียบพร้อมด้วยชั้นเชิง รู้จักสู้ รู้จักถอย ยังไม่มีโอกาส เราก็ต้องรู้จักใจเย็น รู้จักรอคอย มีโอกาสเราต้องสะสมกำลังไว้บ่อยๆ คือการสร้างกุศลบารมี
อย่าเอาแต่สู้ไปอย่างเดียวจนกระทั่งหมดแรงไปเสียก่อน ต้องรู้จักออมแรง ป้องกันตนไว้ เมื่อยังไม่มีโอกาสปล่อยหมัดเข้าใส่คู่ต่อสู้ หากสู้แบบบ้าบิ่นเกินไป ก็อันตรายเพลี่ยงพล้ำได้ง่าย หากกลัวคู่ต่อสู้หรือถนอมตัวมากเกินไป ก็ไม่อาจเอาชนะได้ ทั้งจะไม่ชนะใจกรรมการและผู้ชมข้างเวที
จงก้าวเดินต่อไปบนเวทีแห่งนักสู้ เมื่ออ่อนล้าก็จงกล้าพักหัวใจในร่มเงาพระศาสนา ยังมีเวลาและโอกาสอีกมากมายให้เราบากบั่นฟันฝ่า จงเชื่อมั่นว่าเราจะก้าวเดินสู่หลักชัยดั่งใจฝันอย่างแน่นอน
คุรุอตีศะ
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๙
