การสร้างความดี

 

การสร้างความดี

 

                    การทำความดี การเสียสละ ต้องมีความแยบคายและมีปัญญากำกับ การทำความดีหรือการเสียสละนั้นจึงจะไม่เป็นความเคร่งเครียดหรือเป็นแรงกดดันที่บีบคั้นจิตใจของตนเอง

 

                    แม้แต่ความรักความผูกพันระหว่างพี่น้องที่เติบโตคลานตามกันมา  ผู้ที่มีพื้นฐานจิตใจดีงามและมุ่งสร้างความดี ก็ยังต้องมีปัญญาอันแยบคาย และเข้าใจสัจธรรมของมนุษย์ข้อหนึ่งว่า ความรักระหว่างพี่น้องจะมีความรักใคร่ปรองดองหรือสะอาดบริสุทธิ์จริงใจต่อกันอย่างแท้จริงอยู่ได้ ตราบเท่าที่อีกคนยังไม่ได้แต่งงานมีครอบครัวเท่านั้น

 

                    หากพี่หรือน้องคนใด มีคู่ครองหรือแต่งงานไป เขาจะเชื่อฟังและเอาสามีภรรยาของเขาเป็นใหญ่ จะเอาผลประโยชน์ภายในครอบครัวของเขาเป็นอันดับหนึ่ง ส่วนความรักระหว่างพี่น้องเขาจะถือเป็นเรื่องรอง ตราบใดที่ผลประโยชน์ของครอบครัวแต่ละฝ่ายยังไม่ได้ขัดกัน ดังนั้นพี่น้องที่ต่างมีภรรยาสามี จึงทะเลาะเบาะแว้งกันได้ง่าย เพราะอิทธิพลของเขยหรือสะใภ้นั่นเอง

 

                   ดังนั้น คนที่ครองตัวเป็นโสดหรือเสียสละเพื่อพ่อแม่พี่น้องมานาน จนบางทีตัวเองก็เสียสละจนลืมแต่งงาน สมควรอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าใจพื้นฐานจิตใจของมนุษย์ในเรื่องนี้ไว้

 

                   หากใครอยู่เป็นโสดจนอายุเลย ๓๕ ปี ขึ้นไป หากยังไม่สนใจการรักษาศีล ปฏิบัติธรรม จะกลายเป็นที่ผู้คนเขาแอบดูหมิ่นว่า “เป็นโรคประสาทอ่อนๆ” เพราะความคิดความอ่านและการมีทัศนคติต่อการดำเนินชีวิตในโลกนี้ จะไม่ค่อยเหมือนผู้คนส่วนใหญ่ ที่เขาใช้ชีวิตแต่งงาน

 

                   บางคนเป็นพี่คนโต ยอมเสียสละอยู่กลางนากลางไร่ เพื่อให้น้องได้เรียนหนังสือในชั้นนสูงๆ  แต่เมื่อเห็นน้องแต่งชุดนักเรียนนักศึกษาไปโรงเรียนคราวใด ในขณะที่ตนเองต้องลงสู่ท้องทุ่งนาไร่ จิตก็เกิดความน้อยเนื้อต่ำใจที่ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ แม้จะฝืนใจให้เป็นคนดีหรือยิ้มแย้มแสดงความยินดีกลบเกลื่อนซ่อนเร้นเพียงใด ก็จะกลายเป็นปมด้อยอย่างลึกซึ้งอยู่ในใจ ทำให้กลายเป็นพี่ที่ขาดความเชื่อมั่น ต้องคอยหลบหลีกสังคม เพราะการขาดความมั่นใจในตนเอง

 

                   หากใครโชคดีเป็นพี่ที่เสียสละแล้ว  เมื่อน้องเรียนจบก็กลับมาตอบแทนคุณงามความดีและความเสียสละของพี่ เรียนจบแล้วก็ไม่รีบแต่งงาน ด้วยมองเห็นว่าพี่อุตสาห์เสียสละเพื่อเราจนสูงส่งและได้ดี หากจะแต่งงานก็ให้เกียรติถามความเห็นปรึกษาพี่ หากพี่คนใดมีน้องทำต่อตนได้เช่นนี้ ก็จะไม่มีปมด้อย แม้ตนเองจะจบ ป.๔ ส่วนน้องจบปริญญา

 

                  แต่ในโลกใบนี้ จะมีใครสักกี่คนจะละเอียดอ่อนและลึกซึ้งในเรื่องของชีวิตได้เช่นนี้  ทุกคนต่างก็มุ่งแสวงหาความก้าวหน้าและความสุขให้แก่ตัวเองและครอบครัวตัวเองแทบทั้งนั้น

 

                 เท่าที่ทราบก็มีแต่ก็ชีวิตของ มาดามมารี คูรี เจ้าของรางวัลโนเบลซึ่งค้นพบแร่เรเดียม ที่พี่น้องสองสาวสัญญากันว่า อีกฝ่ายจะทำงานส่งอีกฝ่ายเรียน ใครเรียนจบแล้วก็จะส่งเสียอีกฝ่ายให้เรียนจบเช่นกัน แล้วพี่น้องทั้งคู่ก็ทำได้จริง ซึ่งเป็นประวัติชีวิตที่อ่านแล้วเกิดความซาบซึ้งมาตั้งแต่ผู้เขียนอายุ ๑๘ ปี ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการสร้างความดีท่ามกลางมรสุมของชีวิต  จนทุกวันนี้เมื่อนึกถึงชีวประวัติของมาดามมารี คู่รี ก็ยังซาบซึ้งใจในสัจบารมีของสองพี่น้องที่ทำได้ยากยิ่ง

 

                    ใครก็ตามที่อยู่ในฐานะพี่คนโตหรือเป็นพี่ที่เสียสละเพื่อน้อง จึงจำเป็นต้องเข้าใจเรื่องนี้เพื่อเป็นภูมิคุ้มกันปกป้องรักษาใจตนเองไว้ โดยเฉพาะพี่บางคนที่ตนเองเสียสละไม่เรียนในขั้นที่สูงขึ้นเพื่อให้น้องเรียนต่อ  จะต้องบำเพ็ญพรหมวิหารธรรมยิ่งกว่าคนทั่วไป จึงจะรักษาคุณธรรมไว้ได้ และคุณภาพของดวงจิตจะไม่ถูกทำลาย ความดีและเรี่ยวแรงแห่งความเสียสละของตน จะส่งผลให้ได้รับความสุขและความชื่นใจในชีวิตบั้นปลาย จะกลายเป็นพี่ที่น่าเคารพรักนับถือของน้องตลอดไป

 

                    เราเป็นพี่อย่าเอาตัวเองลดลงไปเปรียบหรือเทียบกับน้อง คนเป็นพี่ต้องมีดวงจิตแห่งความเป็นโพธิสัตว์ยิ่งกว่า คือต้องอดทนและเสียสละกว่าน้อง ต้องอดทนได้เสมอต่อการมีนิสัยเคยชินกับการเป็นฝ่ายรับของน้อง  อดทนกับความเห็นแก่ตัวหรือเห็นแก่ครอบครัวของเขา และก็เพราะมีหน้าที่ต้องอดทนและเสียสละมากกว่าเขานี้เอง ธรรมชาติหรือสวรรค์จึงกำหนดให้ลงมาเกิดเป็นพี่หรือเกิดก่อนเขา เราจึงได้กลายเป็นพี่หรือเป็นลูกคนโตของตระกูล

 

                    หากใครเป็นน้องแล้วได้เสียสละอดทนมากกว่าพี่ที่มีอายุเหนือตนเองขึ้นไป แสดงว่าสวรรค์ส่งลงมาให้เพื่อบากบั่นเสียสละอดทนเพื่อทำหน้าที่บางอย่าง นี่คือความลี้ลับของการเกิดมาสู่โลกใบนี้ของคนเราแต่ละคน

 

                   ใครที่อยู่ในฐานะเป็นพี่ที่อุทิศตนเสียสละเพื่อครอบครัว เสียสละเพื่อรับเอาภาระเพื่อทดแทนคุณพ่อแม่และน้องๆ  จงภูมิใจว่า ตัวเรานี้ช่างโชคดีที่มีโอกาสได้เป็นที่พึ่งของน้องๆ พวกเขาทำให้เรามีโอกาสได้กลายเป็นคนอดทนและเสียสละ จงบำเพ็ญและสร้างสมคุณงามความดีเรื่อยไป ถึงเราจะจบ ป.๔ แต่ก็เป็น ป.๔ ที่ยิ่งใหญ่ เพราะ ป.๔ คนนี้ไซร้ ได้สร้างสรรค์และทำให้น้องได้มีปริญญา

 

                   จึงสรุปได้ว่า การสร้างความดีไม่ว่าในระดับพี่น้อง ครอบครัว หรือในทุกระดับ จำต้องมีปัญญาอันแยบคายกำกับ จึงจะได้พบกับความภาคภูมิใจและหัวใจปลอดภัยจากการมีปมด้อยในชีวิต

 

                  การทำความดีเพื่อครอบครัวเพียงอย่างเดียวจึงยังไม่เป็นการเพียงพอ ต้องหมั่นฟังธรรมและปฏิบัติธรรม เพื่อให้ตนเองมีภูมิคุ้มกันดวงจิต เพื่อจะได้เกิดความเข้าใจมนุษย์และความจริงของชีวิต ความดีนี้จึงจะสถิตสถาพรนำความสุขมาให้ตลอดกาลนาน

 

 

                                                                                คุรุอตีศะ

                                                                         ๒๘ ธันวาคม ๒๕๕๘