ใบที่ผลิบาน
- รายละเอียด
- หมวด: คติธรรม/ปรารภธรรม
ใบที่ผลิบาน
มอบหัวใจให้กลับคืนสู่ธรรมชาติ อย่ามุ่งมั่นหรือดันทุรังในบางสิ่งจนเกินไปนัก ความมุ่งมั่นจริงจังล้วนนำมาซึ่งความตึงเครียด หัวใจที่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด ย่อมยากที่จะเกิดความรู้สึกที่ดีๆหรือมีความเป็นมิตรกับผู้คนรอบข้างและสรรพสิ่ง
การมุ่งความสำเร็จในแง่มุมของตัวเองจนเกินไป อาจทำให้เราสูญเสียสิ่งดีๆบางอย่างที่เราเคยมีอยู่และเรามักมองข้ามไป
การมุ่งไขว่คว้าในสิ่งที่อยู่ข้างหน้าที่คิดว่าจะคือสิ่งที่ดีเลิศ ครั้นได้มาแล้วบางทีก็ไม่ได้ประเสริฐหรือดีไปกว่าสิ่งที่เคยมีอยู่แล้ว พลังงานความเหน็ดเหนื่อยที่ลงทุนลงแรงไป เมื่อเทียบกับสิ่งที่ได้มาอาจมีค่าเพียงนิดเดียว เสมือนหนึ่งว่าสิ่งที่ทุ่มเทตลอดมาเป็นโมฆะไปก็มี
จงเป็นใบไม้ที่เป็นไปตามฤดูกาล บางคราวก็เขียวขจีเต็มต้น บางคราวก็ร่วงหล่นลงไปบ้าง
กิ่งก้านที่ไร้ใบในหน้าแล้ง แต่มีฝนมาพร่างพรมเพียงหนเดียว ก็มีตุ่มและเริ่มแตกยอดและผลิบาน ต้นไม้ดำรงอยู่สอดคล้องกับฤดูกาล ต้นไม้จึงเติบโตสล้างและงดงามให้ร่มเงาอย่างยืนยาว
บางคราวชีวิตต้องหนักแน่นและอดทน ดุจต้นไม้ที่กิ่งก้านไร้ใบรอวันพายุฝนโหมกระหน่ำ บางคราวต้องบากบั่นไปข้างหน้า ดุจกิ่งก้านและลำต้นที่แผ่ขยายและตั้งตรงเติบใหญ่ทะยานสู่ท้องฟ้า
บางคราวอาจต้องอับจน ต้องฝืนทนอยู่กับความไหลรินของน้ำตา แต่ด้วยพลังแห่งศรัทธา ก็มั่นใจเสมอว่าจักต้องมีสักวันหนึ่งที่เป็นวันของเรา
ต้นไม้ในหน้าแล้งมีใบโกร๋นเพราะจำต้องร่วงหล่นเพื่อรักษาลำต้นไว้ ชีวิตในวันนี้แม้จะมีอุปสรรคปัญหารุมเร้าสักเพียงใด แต่เราจะแข็งแกร่งดุจต้นไม้ที่รอน้ำฝนเพื่อจะได้แตกยอดและผลิบาน
ต้นไม้เผชิญกับความแห้งแล้งได้ตลอดมาในทุกฤดูกาล ชีวิตก็ย่อมสามารถผ่านอุปสรรค ขวากหนาม และปัญหาทั้งปวงได้ แล้วพบกับความสดใสดุจใบไม้ที่ผลิบาน
คุรุอตีศะ
๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
