ปรารภธรรม:อยู่ด้วยความรัก

อยู่ด้วยความรัก

 

 

                     มนุษย์ควรมีชีวิตอยู่ด้วยความรัก มิใช่อยู่ด้วยความกลัว พื้นฐานของความเป็นมนุษย์คือความรักความเมตตา มิใช่ความหวาดระแวง การชิงดีชิงเด่น การเอารัดเอาเปรียบ เพราะการทำเช่นนั้น จะทำให้บุคคลนั้นมีชีวิตในแต่ละวันไม่มีความสุข เพราะจะอยู่ด้วยความหวาดกลัว หวาดระแวงและไม่มีความไว้วางใจต่อมนุษย์ด้วยกัน


                    การมีชีวิตอยู่ด้วยความรัก คือการมองมนุษย์ด้วยกันด้วยหัวใจที่เป็นมิตร แต่ในสังคมปัจจุบันเรามักสอนให้หวาดระแวงและไม่วางใจต่อกัน โดยเข้าใจว่านั่นคือความฉลาดรู้เท่าทันคนอื่น เพื่อรักษาผลประโยชน์ของตน เมื่อคนอื่นเขาก็นำเอาฉลาดแบบเดียวกันมาใช้บ้าง ต่างคนต่างก็อ้างเหตุผลเข้าข้างตัวเอง ต่างคนต่างคิดว่าตัวเองฉลาด ผลก็คือทั้งเราและเขาต่างก็อยู่ด้วยความหวาดกลัวและทุกข์ระทม


                   หากจะเป็นมนุษย์พันธุ์ใหม่ ที่มีทั้งสติปัญญาความเฉลียวฉลาดและมีความสุขในชีวิตด้วย ต้องหันมาตระหนักรู้และเพิ่มพูนความฉลาดชนิดใหม่ ที่ไม่ใช่เพียงความฉลาดเพื่อเอารัดเอาเปรียบหรือการชิงไหวชิงพริบกับคนอื่นเท่านั้น แต่คือการฉลาดในการที่จะมองคนอื่นว่าคือเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย ล้วนมีความทุกข์และร้องไห้เสียใจเหมือนกับเราเช่นกัน ฉลาดที่จะมองเห็นความงดงามของโลกใบนี้นั้น แล้วแบ่งปันเผื่อแผ่ความรักความเมตตาออกไป


                    จงมีชีวิตอยู่ในแต่ละวันด้วยความรัก อย่าบั่นทอนตัวเองด้วยการปล่อยชีวิตและหัวใจให้อยู่ท่ามกลางความหวาดหวั่นหรือความกลัว


                    จงไว้วางใจในความดีงามที่สถิตอยู่ในโลกเสมอมา แต่ผู้คนส่วนใหญ่มัวสาละวนในสิ่งที่ตัวเองต้องการจะมี จะเป็น จะได้ จึงทำให้พลาดจากการมองเห็นสิ่งดีงามที่มีอยู่มากมาย ทั้งๆที่พรแห่งชีวิตพร้อมจะไหลหลั่งเข้ามา แต่ผู้คนก็มักพลาดโอกาสเหล่านั้นไป เพราะขาดความรักและความไว้วางใจต่อโลกนี้และสรรพสิ่งทั้งมวล


                   เริ่มให้ความไว้วางใจต่อชีวิตของเราตั้งแต่วันนี้ สิ่งที่ดีๆที่รออยู่นอกประตูจะได้เข้ามาสู่ชีวิตของผู้มอบหัวใจให้แก่ความรักอย่างปราศจากแง่งอนและไร้เงื่อนไข


                   ใจที่เคยอยู่ด้วยความคับแคบ หวาดหวั่น และไม่เคยไว้วางใจต่อสิ่งใด จะกลายเป็นหัวใจที่กว้างใหญ่ เต็มไปด้วยความเอิบอิ่มและความสนิทใจ ความรักความเมตตาที่เคยแห้งหายไปจากหัวใจ จะกลับคืนมาใหม่ ความกลัวต่อชีวิตจะหมดไป เกิดความรักและความไว้วางใจต่อโลกใบนี้และสรรพสิ่งทั้งมวล


                  เกิดอุบัติการณ์ใหม่ขึ้นมาในดวงใจอย่างเงียบสงบ คือการมีชีวิตในแต่ละวัน ที่อยู่ด้วยความรักที่งดงามและสดใสทั้งกลางวันและกลางคืน

 

                                                                              คุรุอตีศะ
                                                                        ๖ มกราคม ๒๕๕๘