ปรารภธรรม:การเดินทางของชีวิต
- รายละเอียด
- หมวด: คติธรรม/ปรารภธรรม
การเดินทางของชีวิต
ชีวิตหมายถึงการเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ หลากไหลไปดุจสายน้ำ ชีวิตอันแท้จริงย่อมไม่มีการหยุดนิ่ง แต่คือการเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา เป็นความไพศาลไม่จำกัดขอบเขต เต็มเปี่ยมด้วยพลังในการไขว่คว้าหาดวงดาวที่อยู่ไกลแสนไกล
จงเบิกบานกับการเดินทาง อย่าได้กังวลเกินไปกับจุดมุ่งหมาย จุดมุ่งหมายนั้นเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อที่เราจะเดินทางไปอย่างไม่รู้จบ อันที่จริงแล้ว หามีจุดมุ่งหมายใดๆอยู่ในชีวิตไม่ ชีวิตคือการจาริกเรื่อยไป หลากไหลไปอย่างไม่กังวลต่อจุดหมาย นั่นคือการเดินทางของชีวิตที่เต็มเปี่ยมด้วยความรักและทรงพลัง
การเข้าใจถึงสิ่งนี้ย่อมก่อให้เกิดความเข้าใจและอิสรภาพอันยิ่งใหญ่ ความวิตกกังวลและความทุกข์ใจทั้งมวลจะคลี่คลาย ความว้าวุ่นใจทั้งปวงจะสูญสลาย ด้วยเหตุที่เมื่อปราศจากจุดมุ่งหมาย ชีวิตจึงไม่มีทางล้มเหลวได้
บุคคลผู้รู้แจ้งสัจธรรมไม่อาจล้มเหลวได้ เพราะปราศจากจุดมุ่งหมาย ไม่รู้สึกผิดหวัง ด้วยไม่คาดหวังต่อสิ่งใด
จงใช้ชีวิตทุกขณะที่กำลังเป็นไปอยู่นี้อย่างเต็มเปี่ยม มันมิใช่วิธีการเพื่อไปสู่จุดมุ่งหมายใดๆ ทว่าในตอนเริ่มแรกคงจะเป็นเรื่องยากที่จะปฏิบัติ ที่สำคัญคือผู้คนส่วนใหญ่จะพากันเข้าใจว่าคนพวกนี้ไม่ได้มีหลักของการปฏิบัติหรือไม่ได้ปฏิบัติธรรม
เพราะเหตุที่คนทั่วไปไม่อาจใช้ชีวิตทุกขณะอย่างเต็มที่ อย่างมีสติรู้ตัวอยู่กับปัจจุบัน ผู้ที่เคยเดินบนเส้นทางอริยมรรคจนเกิดความแจ่มแจ้งแล้ว ท่านจึงพยายามหาอุบายวิธีช่วยพวกเขาด้วยการมอบจุดมุ่งหมายเทียมๆให้ไปก่อน
สิ่งนั้นก็คือวิธีการปฏิบัติในรูปแบบต่างๆที่หลากหลายบรรดามี นั่นคือของเด็กเล่นสำหรับผู้ที่ยังไม่ทันเติบโต เขาไม่อาจอยู่ได้หากปราศจากมัน เหมือนเด็กไม่สามารถอยู่ตามลำพังหากไม่มีของเล่นหรือตุ๊กตา
แต่เมื่อใดที่บุคคลเริ่มมีความสุขกับการเดินทางของชีวิต เมื่อนั้นก็ไม่จำเป็นต้องมีจุดมุ่งหมายใดๆอีกต่อไป เมื่อใช้ชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมทุกขณะที่กำลังเป็นไปอยู่นี้ เมื่อนั้นจะไม่ถามถึงความมุ่งหมายของชีวิต จะไม่ถามถึงนรกสวรรค์ ไม่สาละวนกับอดีตและอนาคตให้ใจต้องเศร้าหมองหรือวิตกกังวลอีกต่อไป
ชีวิตคือความหมายอยู่ในตัวของมันเอง ชีวิตคือการเดินทางและจุดหมาย ชีวิตคือความสดใหม่อยู่เสมอ ชีวิตคือสภาวะที่เต็มเปี่ยมด้วยพลัง ชีวิตคือความงดงามและความมีชีวิตชีวา
สำหรับผู้ที่บรรลุจุดหมายปลายทางแห่งการเดินทางของชีวิต ย่อมประจักษ์ว่า แท้จริงแล้ว การเดินทางของชีวิตกับจุดหมายปลายทางของชีวิตหาใช่สองสิ่งที่แยกขาดออกจากกันไม่ แต่คือการเป็นองค์รวมหรือความเป็นหนึ่งเดียวกัน ทั้งการเดินทางและจุดหมาย และตรงนั้นนั่นเองคือการสิ้นสุดของการเดินทาง
การเดินทางในภายนอก สามารถวัดได้ด้วยระยะทาง แต่การเดินทางของชีวิตไม่มีระยะทางให้คำนวณได้ แต่การเดินทางจะสิ้นสุดลงก็ตรงที่การที่จิตดวงนี้นิ่งสงบและหยุดการไขว่คว้าหรือแสวงหาต่อสรรพสิ่งอีกต่อไป
จิตดวงนี้เข้าถึงความจริงอันลี้ลับและยิ่งใหญ่ หยุดการแสวงหาและไร้การดิ้นรนเพื่อจะบรรลุถึงสิ่งใด เกิดความไว้วางใจต่อชีวิตเป็นครั้งแรก ความวิตกต่ออนาคตจะหมดไป
จิตดวงนี้จะไม่มีการเดินทางและไม่มีการปฏิบัติเพื่อบรรลุถึงสิ่งใด เพราะดวงจิตได้เข้าถึงแล้วซึ่งรหัสนัยว่า จุดหมายกับการเดินทางของชีวิต คือสิ่งเดียวกัน
คุรุอตีศะ
๑ มกราคม ๒๕๕๘
