ปรารภธรรม : ความเป็นส่วนตัว

ความเป็นส่วนตัว

 

 

                    บุคคลที่ได้ชื่อว่าประสบความสำเร็จในชีวิตจำนวนมาก  ที่รู้สึกว่าชีวิตขาดความสุข เนื่องจากปล่อยให้ชีวิตของตนอยู่ท่ามกลางสาธารณชนมากเกินไป

 

                    บุคคลที่เป็นนักการเมืองหรือนักแสดงส่วนใหญ่ จึงต้องอาศัยการออกสื่อเพื่อให้เป็นจุดสนใจของผู้คนอยู่เรื่อยไปเหมือนยาเสพติด เพราะจะรู้สึกว่าชีวิตของตนหมดความหมาย หากไม่เป็นที่สนใจของสาธารณชนอีกต่อไป   

 

                    แท้จริงแล้วการใช้ชีวิตที่ถูกต้อง  เราไม่ควรตกเป็นทาสสังคมด้วยการเป็นบุคคลสาธารณะที่ใครๆก็ก้าวล่วงล้ำเข้ามาในพื้นที่หวงห้ามหรือพื้นที่ส่วนตัวในชีวิตของเราได้  มิฉะนั้นชีวิตของเราจะสูญเสีย “รากของชีวิต” จนไม่เหลืออะไร  กลายเป็นชีวิตที่กลวงเปล่าเพราะไม่หลงเหลือความเป็นตัวของตัวเองเพราะมัวแต่เป็นทาสและเอาใจสังคม   

 

                    อย่าปล่อยชีวิตให้โล่งแจ้งและเปลือยเปล่าต่อสาธารณะ จนไม่หลงเหลือความเป็นส่วนตัวที่รู้และเข้าถึงได้เฉพาะเราคนเดียวหรือเพียงสองคนกับคนที่เรารักเท่านั้น  การสงวนพื้นที่ส่วนตัวไว้เพื่อเราเพียงสองคนจะทำให้เกิดพลังชีวิตและกล้าหาญในการเผชิญต่อสิ่งต่างๆ  

 

                    ยิ่งเป็นบุคคลสาธารณะยิ่งต้องมีพื้นที่ชีวิตส่วนตัวให้เป็น “ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์”ยิ่งกว่าชีวิตของคนธรรมดาทั่วไป  ชีวิตจึงจะมีความอบอุ่นและมีกำลังใจอุทิศตนต่อสาธารณชนอย่างมีความสุขและเต็มไปด้วยความเมตตาอาทร ยิ่งทำงานใหญ่เพื่อมหาชนคนหมู่มากเพียงใด  ความเป็นส่วนตัวที่ได้รับการจัดสรรอย่างเคารพลึกซึ้งและเข้าใจ  จะเป็นแหล่งก่อกำเนิดพลังสร้างสรรค์อันยิ่งใหญ่ ที่จะไหลรินไม่ขาดสาย  เป็นผู้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและสามารถเมตตาเกื้อกูลด้วยความมีสติและเบิกบาน

 

 

คุรุอตีศะ

๑๕  ธันวาคม  ๒๕๕๗