ความจริงใจ

รายละเอียด

หมวด: คติธรรม/ปรารภธรรม

ความจริงใจ

                    การมอบความจริงใจให้กับใคร จะทำให้เราไม่รู้สึกเสียใจในภายหลัง  คนที่จะเสียใจในภายหลังย่อมคือคนที่ไม่ได้มอบความจริงใจตั้งแต่ตอนต้นต่างหาก

                   การมีชั้นเชิงในการคบหาสมาคมด้วยความคิดว่าเป็นความฉลาด ส่วนใหญ่จะนำความเสียใจมาให้ในกาลต่อมา  เนื่องจากว่าเราไม่ได้ทุ่มเทและใช้ชีวิตในช่วงเหตุการณ์นั้นอย่างคุ้มค่าและเต็มเปี่ยมด้วยความมีสติ

                  หลายคนอาจจะรู้สึกว่าหากช่วงเวลานั้นเราทุ่มเทหรือจริงใจมากกว่านั้น  เราเสียสละมากกว่านั้นหรืออดทนมากกว่านั้น  เราอาจไม่สูญเสียโอกาสและช่วงเวลาที่ดีๆในช่วงนั้นไป

                 มีเพลงฝรั่งในสมัยยุค 1980 เพลงหนึ่ง มีเนื้อร้องว่า

                   “It must have been love, but it’s over now.
                     It must have been good, but I lost it somehow.”

                  “ตอนนั้นมันคงเป็นความรักแน่ๆเลย แต่บัดนี้มันได้ผ่านไปแล้ว  ตอนนั้นมันต้องเป็นสิ่งที่ดีแน่ๆเลย  แต่ฉันก็พลาดจากมันเสียแล้ว”

                    ชีวิตของคนเรามักจะพลาดจากหลายสิ่งหลายอย่าง อย่างเนื้อเพลงนี้กันมาไม่มากก็น้อย  ด้วยเหตุนี้ผู้คนจึงมักมีความเศร้าอยู่ในใจลึกๆ เพราะรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่พลาดไปแล้วในอดีต  มักรู้สึกว่า “ถ้าตอนนั้นเราได้ทำแบบนั้น ทุ่มเทมากกว่านั้น เราคงไม่พลาดจากสิ่งนั้น”

                    ความรักที่ดีงามที่เราไม่เคยสนใจหรือให้ความหมายในช่วงนั้น  เราก็ได้พลาดไปอย่างน่าเสียดาย  สิ่งดีๆหลายอย่างมากมาย  เราก็ปล่อยให้หลุดลอยไป เพราะขาดการทุ่มเทเสียสละเท่าที่ควรและขาดความจริงใจในช่วงเวลานั้น

                     นักปราชญ์และผู้รู้แจ้งสัจธรรม  ท่านจึงมักพร่ำสอนให้ผู้คนมีความจริงใจและบริสุทธิ์ใจไว้เป็นอันดับแรก  เพราะความจริงใจนั้นจะเป็นพลัง เป็นเกราะคุ้มครองป้องกันให้บุคคลนั้นแคล้วคลาดผ่านพ้นอันตรายและไม่ทำให้ต้องนึกเสียใจในสิ่งใดภายหลัง

                    แต่ในโลกของปุถุชนมักจะพยายามโน้มน้าวชักชวนกันปฏิบัติในทำนองว่า “อย่าจริงใจมากเกินไป จะทำให้ต้องเสียใจในภายหลัง” โดยเข้าใจว่าเพราะมีความจริงใจ จึงต้องพบกับความเสียใจ  ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว มีแต่ความไม่จริงใจเท่านั้น ที่ทำให้ต้องนึกเสียใจ  แต่สำหรับบุคคลที่มีแต่ความรักความจริงใจ  จะทำให้หัวใจไม่รู้สึกเสียใจหรือผิดหวังกับชีวิตที่ผ่านมา

                     ในตอนแรก คนที่จริงใจอาจรู้สึกผิดหวังบ้างที่อีกฝ่ายขาดความจริงใจ  แต่เมื่อเวลาผ่านไป  คนที่ไม่จริงใจนั้นต่างหากจะมีความเสียใจยิ่งกว่า

                     ส่วนคนที่มีความจริงใจตั้งแต่แรก ต่อไปก็จะพบแต่ชีวิตที่ดีและได้พบแต่คนจริงใจ สุดท้ายเมื่อคิดถึงอดีตที่ผ่านมา ก็จะไม่นึกเสียใจต่อสิ่งใดเลย

                     ความรักตัวเองมากเกินไป คือสิ่งหนึ่งที่ทำให้เราไม่กล้าทุ่มเทเสียสละหรือจริงใจได้เต็มที่ในช่วงเวลานั้น  สิ่งนี้เองที่ทำให้เราพลาดจากโอกาสดีๆที่ชีวิตหยิบยื่นให้

 
                     ผู้ตระหนักถึงความจริงในข้อนี้ จึงเลือกเอาเส้นทางแห่งความรักและความจริงใจ  โดยไม่หวั่นเกรง มีเงื่อนไข หรือมีข้อแม้ใดๆว่าจะไม่มีใครให้ความจริงใจแก่ตัวเอง

                     กับเรื่องทางโลก การแสวงหาทรัพย์สินเงินทอง เกียรติยศ ชื่อเสียง อำนาจตำแหน่ง หรือธุรกิจการค้า ผู้คนทั่วไปอาจมีคติว่าต้องใช้ชั้นเชิงเล่ห์เหลี่ยมจึงจะสำเร็จหรือเอาชนะคนอื่นได้

                     แต่สำหรับทางธรรม เรื่องของชีวิต จิตวิญญาณ หรือความรักความลึกซึ้งของหัวใจ  จะไม่มีทางเลือกหรือหนทางอื่นใด นอกจากเริ่มต้นที่ความบริสุทธิ์และความจริงใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

                                                                            คุรุอตีศะ
                                                                     ๓๐  มกราคม  ๒๕๕๙