น้ำทิพย์

น้ำทิพย์

 

“...๕  ปี ผ่านมา....                 ฉันลอยล่องฟ้าผกผิน
หวังน้ำบริสุทธิ์ไหลริน         อาบรดแผ่นดินดวงใจ
วันแล้ว..เดือนแล้ว..ปีเล่า      หลั่งเจ้าน้ำตาใสใส
 สายแล้ว..สายเล่า..ผ่านไป    ไม่หมดจากใจเสียที
 เพราะ...วิ่งไล่..ไขว่คว้า        นิพพาน..พาลมาหลบหนี
 ธรรมฤทธิ์...ไม่หลั่งวารี       ซึมซาบชีวีชื่นบาน
 ที่แท้อาจทำใดได้                 จิตใจมิใช่หม้อจาน
 จึ่งได้แต่เฝ้าสังขาร               อ่านจิตดูใจไหวเอน
 เกิด..ดับ  เกิด...ดับ  รับรู้      หยุดอยู่  ยิ่งหยุด  ยิ่งเห็น
 ดูรู้  ยิ่งนิ่ง  ยิ่งเย็น                 มันเป็นเช่นนั้นแหละธรรม
 หยุด..วิ่งไล่ไขว่คว้า              น้ำทิพย์หลั่งมาชุ่มฉ่ำ 
 อาบรดวิญญาณน้อมนำ         สู่ธรรมลึกซึ้งนุ่มนวล ฯ ”

 

                                    สากิยานี  ๒๕๔๐