รักและจันทรุปราคา

รัก

 

                                                           ที่ว่าดี   ดีที่สุด   นั้นช่างยาก

                                                      ที่ว่ายาก   ว่าที่สุด   อยู่ตรงไหน

                                                     จุดเริ่มต้น   และสิ้นสุด   อยู่ที่ใจ

                                                     เพราะว่าใจ   เป็นตัว   กำหนดมัน

                                                    ใจเป็นเครื่อง   ที่สร้าง   คำว่ารัก

                                                    ที่ว่ารัก   รักมาก   น้อย   เพียงเท่านั้น

                                                    เพียงแค่เรา   เข้าใจ   อยู่กับมัน

                                                    เข้าใจมัน   นั้นใช่ว่า   จะอดทน

                                                    ถ้าเข้าใจ   แล้วมัน   ไม่ต้องอด

                                                   ไม่ต้องอด  ไม่ต้องทน   ไว้จนล้น

                                                    ถ้าเข้าใจ   แล้วมัน   ไม่จำนน

                                                   ไม่ต้องจน  ไม่ต้องทน   บนทางเดิน

 

                                                             

จันทรุปราคา

 

 

                                                             จันทรุปราคา   เขาว่า   คือเดือนดับ

                                                          เดือนลาลับ   ดับไป   บนท้องฟ้า

                                                          มิได้เห็น   แสงสว่าง   เดือนดารา

                                                          นั้นแหละหนา   เป็นเช่นนี้   อยู่ร่ำไป

                                                         เมื่อเดือนดับ   สักพัก   เดี๋ยวก็เกิด

                                                         เมื่อเดือนเกิด   แสงสว่าง   กลับมาใหม่

                                                         เป็นเกิดดับ   อย่างนี้   อยู่เรื่อยไป

                                                         ความทุกข์คลาย   ความสุขมา   อย่างที่เป็น

                                                         วัฏจักร   ของชีวิต   การเกิดดับ

                                                         เมื่อมีเกิด   ย่อมมีดับ   อย่างที่เห็น

                                                         เมื่อดับแล้ว   ก็เกิด   อย่างที่เป็น

                                                         ดับทุกข์เข็ญ   ถ้าทำได้   จงดูเอา

                                                         เมื่อมีสุข   ไม่ประมาท   ในความทุกข์

                                                         เพราะในทุกข์   ก็มีสุข   อยู่ทั้งนั้น

                                                         สุขหรือทุกข์   ก็อยู่   ปะปนกัน

                                                         ส่วนผสม   คละเคล้ากัน   ต่างกันไป

 

                                                                                       ปิ่นทอง